echo ”
Programma ALO 1 komende week”;
$team=1;
// $competitie=”veld”;
$weken=1;
include”programma.php”;
echo “Teambegeleider: “;
echo ”
Programma ALO 2 komende week”;
$team=2;
include”programma.php”;
echo “Teambegeleider: “;
[/insert_php]
De superboef (Two Face, Harvey Dent) uit de Batman serie is de eerste die bij mij in de herinnering schiet als ik een vergelijking moet maken met de eerste en tweede helft van onze wedstrijd tegen Dubbel Zes in het topsport centrum Zuiderpark. Voordat het zover was moest ondergetekende nog wel even door het winterlandschap van Zoetermeer naar Den Haag rijden. Bepaald geen makkie kan ik u verzekeren. Was toch nog ruim op tijd om een normale wedstrijdvoorbereiding te doen en aangezien we de hal helemaal voor ons zelf hadden konden we ook nog vijf minuten eerder beginnen.
Tel er twee minuten bij en toen stond er al een 1-7 voorsprong op het bord. Dubbel Zes verdedigde extreem achter op onze heren waardoor de beginfase van de wedstrijd meer leek op een schottraining dan een wedstrijd. We mochten zonder enige druk aanleggen van 5 tot 6 meter en met name Casper maakte daar optimaal gebruik van. Ook Roy, Sven en Sophie waren liefhebbers van deze tactische misser van de tegenpartij. Toch lag de basis bij het goede verdedigen waardoor vrijwel iedere aanval van Dubbel Zes eindigde met een ver schot. Zij scoorden er uiteindelijk 4 van ver en een doorloop. ALO bleef ze uit alle hoeken en standen raak schieten waarbij Casper met 7 goals de ranglijst aanvoerde na 30 minuten. Met een 5-18 ruststand is een wedstrijd doorgaans wel afgelopen en het blijkt wederom dat ALO niet de discipline op kan brengen om twee helften hetzelfde niveau te halen.
Het tweede bedrijf was voor onze buren in ieder geval meer een wedstrijd. Het achterverdedigen werd ingeruild voor traditioneel één tegen één en vanaf dat punt zakte ALO 1 wel een beetje door het ijs. Niet verdedigend maar vooral aanvallend was het niet leuk meer om naar te kijken. Ik weet dat het moeilijk is om scherp te blijven wanneer je zover voor staat en iedere keer hoop je dat het toch lukt. Tegen beter weten in blijkt nu. Dubbel Zes kwam maar tot 3 goals in de tweede helft en wij kwamen niet verder dan 6 schamele doelpunten. De supporters die het slechte weer trotseerden om te komen kijken, hebben, net als de bank, een matige tweede helft aanschouwd. Komende twee wedstrijden gaan bepalen of ALO mee blijft doen voor promotie. Eén ding is zeker, tegen Swift en IJsselvogels moeten we twee helften goed spelen om überhaupt aanspraak te maken op winst. Soms heb ik het idee dat ALO liever onder druk speelt. We zijn tot veel in staat blijkt inmiddels. Lisanne, Tim en Marit bedankt voor het filmen en morele steun vanaf de bank. Elmer prima minuten gespeeld voor Colin die te laat binnenkwam. Volgende week hoop ik weer op een traditioneel spannende thuiswedstrijd die ook dan weer tot een goed einde wordt gebracht.
Rob Siemer
(185)
Altijd wel een statistiekje te vinden om te gebruiken als motivator. Niet dat ik deze gebruikt heb in mijn praatje hoor, maar hij borrelde zomaar ineens naar boven. Neem hem toch even mee in dit verslag.
Er zijn superlatieven genoeg om als label aan deze wedstrijd, tegen koploper Movado, te plakken. Spannend, karaktervol, vechtkorfbal, missers maar ook prachtig uitgespeelde goals van beide kanten. Wanneer je met 1-0, 2-1 en 20-19 voorstaat wordt er ook vaak gesproken van een gestolen wedstrijd. Misschien is dat wel zo, maar puntje bij paaltje had Movado echt een reële kans om met minimaal één punt richting huis te reizen. Ware het niet dat ze vanaf de stip die kans lieten liggen. Ik moet de beelden nog terug zien maar volgens velen was dat een Sinterklaascadeautje van het eerste uur. Lang verhaal kort, we hadden onze handen vol aan Movado. Net als wij misten zij een basisspeler (schorsing) dus wat dat betreft waren de “odds” gelijk.
Zoals gezegd kwamen we voor aan het begin van de partij maar het bleek al gauw dat Movado flinke sprongen heeft gemaakt. Zowel aanvallend als verdedigend beschikt die ploeg over een aantal prima spelers waardoor het vanaf de eerste minuut een spannende aangelegenheid werd. Het werden nooit meer dan 2 goals verschil maar net als vorige week keken we bij rust wel tegen een achterstand aan (9-11).
Ook nu realiseerden we ons dat het verdedigend beter moest. Al was het alleen maar om hun zuiver schietende heren aan banden te leggen. Hoewel dat zeker beter geregeld was na de thee slaagden we er maar niet in om een voorsprong te pakken. Ook na het tactisch doorwisselen van Colin op de plek van Tim en die laatste in het vak naast Casper ging het niet direct een stuk beter maar zorgde wel voor het miraculeuze feit dat Colin in de slotminuut in de aanval stond i.p.v. de verdediging. Via 12-12, 14-14, 16-16 en 18-18 leek de wedstrijd toch op een zekere puntendeling af te stevenen toen Casper met zijn vijfde treffer 19-19 liet aantekenen. Uitgerekend de jongste van het hele veld sloeg in de eindfase toe met een droge knal vanaf de zijkant waardoor ALO voor de poorten van de hel de punten uit het vuur sleepte. Mede door het missen van eerder genoemde strafworp. Nu hadden we dus geluk. Er zal ongetwijfeld een moment komen dat onze tegenstander dat meemaakt maar voor nu is het gewoon lekker om in een wedstrijd van plek 4 naar gedeeld eerste te gaan.
Misschien was het wel de duidelijke zege van ALO 2 tegen de routine van KZ 5 die het eerste team op het juiste spoor zette. Op hun gewonnen wedstrijd was helemaal niets af te dingen. Eindelijk won jeugdig elan het van routine. Al met al geen slechte zondag dus.
Rob Siemer
(236)
De eerste competitienederlaag is een feit. Ten Donck, een ploeg vol routine en spelers die ooit in topteams uitkwamen, niet of nauwelijks traint en puur op individuele klasse het iedere tegenstander moeilijk kan maken. Ze hadden een feestje gehad de dag voor de wedstrijd tegen Dubbel Zes, mocht u zich afvragen waar dat gelijke spel vandaan kwam.
Na een snelle 0-2 en 1-3 voorsprong (goals van Elise Sophie en Roy) bleven we tot de 23e minuut steeds aan de goede kant van score voordat Ten Donck voor het eerst het initiatief pakte en eigenlijk niet meer weggaf. Moeilijk hadden we het met het pakken van verdedigende rebounds waardoor er aan sommige aanvallen van de ploeg uit Ridderkerk geen eind leek te komen. Te vaak leverde dat ook nog eens een tegengoal op. Er was niet zoveel af te dingen op de 12-9 voorsprong bij rust. Wij hadden teveel moeite met afronden en teveel één-schots aanvallen die ons uiteindelijk nekten.
De start van de tweede helft was hoopvol met snelle goals van Casper en Myrthe (12-11) maar toch konden we geen vuist maken om deze wedstrijd om te draaien. Iets wat tot nu steeds wel lukte. Er waren genoeg foute schotkeuzes maar ook meer plaatsfouten dan normaal. Ook lieten we in de duels vaak het kaas van ons brood eten. Toen Roy (2x) en Casper ons op 15-14 zette was er bij het handjevol supporters en op onze bank een kleine opleving en de terugkeer van het geloof dat we ook nu weer de wedstrijd met positief resultaat konden afsluiten. Moet eerlijk zeggen dat Ten Donck ons de wil heeft opgelegd om te schieten op momenten dat we dat beter konden uitstellen en er aan onze kant simpelweg te weinig zelfvertrouwen was om op belangrijke momenten te scoren. We hadden een prima scheidsrechter die iets te vaak reageerde op het “Hée” van de tegenpartij maar het is te kort door de bocht om te zeggen dat dit het verlies verklaard. Een hele hoop beslissingen (stip of vrije bal) waren gewoon terecht. Het is een interessante poule met wederom gekke uitslagen. Zo deelden Swift en Movado de punten (19-19). Pakte IJsselvogels met speels gemak de ploeg van Wouter Zoutendijk in en kreeg Haarlem korfballes van Sporting West. Vandaag waren er geen echte uitblinkers en verloren we deze wedstrijd als collectief. Misschien is dat maar beter ook want ook dat doe je samen. Elmer, Flemming en Laurine bedankt voor het meedenken en supporten en balen dat jullie met ALO 2 niet minimaal met 1 punt terugkwamen uit Amsterdam. Komende week de volgende koploper Movado. Komt dat zien.
Rob Siemer
(240)
ALO 2 ging uiteindelijk ten onder aan een beter schietend Die Haghe maar vooral de overlengte bij de geel/zwarten. Met rust nog aan de goede kant van de score door scores van Marit, Arjen en Elmer en niet te vergeten Tim in het begin. Helaas nekte het aantal doelpogingen uiteindelijk een verdiend punt. De start in de zaal is sowieso een stuk hoopvoller dan op het veld en de hele batterij junioren die nog invielen hebben er weer een goede ervaring bij de senioren bij.
ALO 1 vergat de eerste helft om druk te geven op de snel spelende en makkelijk schietende Amsterdammers, die dik boven de 20% zaten in de eerste helft. ALO zette daar eigenlijk met speels gemak net zoveel goals tegenover. Het verschil was nooit meer dan twee goals in de eerste helft maar eerlijk gezegd had Sporting West daar veel minder doelpogingen voor nodig. In de eerste helft scoorden dan ook 7 spelers van ALO. Alleen Elise bleef droog staan, ook in de tweede helft, terwijl er heel wat momenten waren om die constatering te ontzenuwen. Rust 14-14.
Het mooie van het eerste team is dat ze feilloos aanvoelen waar het mis gaat en wat er beter moet. Dus in de rust, nadat ze goed hadden geluisterd naar mijn analyse, werd collectief besloten om de tweede helft de verdedigende druk verder op te voeren. Met name de dame van Isabel en de heer van Colin moesten korter gehouden worden en daar slaagden we voor met vlag en wimpel. Zonder iemand anders te kort doen speelde met name Isabel een puike 2e helft waarbij ze en passant nog een stuk of drie keer “the ass” van Sven redde door ervoor te zijn op het goede moment. Toch ging het niet meteen goed want Sporting West schoot aan het begin van de tweede helft echt met scherp (3x) terwijl ALO uitblonk in het net missen van alles wat richting de korf ging (14-17). Sven (3x) en Casper zorgden voor de kentering in de wedstrijd (18-18). Vanaf dat punt (38e minuut) hebben we niet meer achter gestaan. Niet dat we gelijk naast onze schoenen gingen of konden lopen want de Amsterdammers gaven zich echt nog niet gewonnen. Echter zat het verdedigend goed in elkaar bij ons en je kon merken dat de schotconditie bij Sporting langzaam wegebde. Toen Myrthe 4 minuten voor tijd, met haar derde treffer, 25-22 binnenschoot leek het pleit beslecht. Dat Sporting het laatste woord had was alleen statistisch nog van belang. Wat hielp waren de 9 damesgoals vandaag die compenseerden of moet ik zeggen maskeerden het feit dat Roy zondag niet zijn dag had. Zijn heertje was dan ook watervlug en kon gewoon goed verdedigen.
Namens Judith heel erg bedankt voor de kaart en de bloemen. Ook Denise die alweer “loopt als een kievit” bedankt voor het vastleggen van de negende competitieoverwinning. Allemaal een dikke knuf!
Rob Siemer
(271)
Nog niet zo heel lang geleden speelde de ALO-selectie ook bij Haarlem. Destijds zo’n 300 meter oostelijker, op het veld. ALO 2 had toen belangrijk minder moeite om de wedstrijd naar zich toe te trekken. Dit keer kwamen we met 3-0 achter en liepen we een groot deel van de eerste helft achter de feiten aan. Het exacte scoreverloop weet ik niet uit mijn hoofd maar hand over hand werd ALO sterker. Zeker toen het vak van Patrick en Arjan elkaar beter ging begrijpen en vinden. In de tweede helft leek een zekere winst binnen bij een vroege stand van 12-16, maar Haarlem zette nog maar eens aan en knokte zich langszij. Uiteindelijk viel de oneven goal aan de goede kant waardoor er verdiend met 16-17 werd gewonnen.
Ook Haarlem 1 taaie tegenstander
ALO 1 heeft het moeilijk met de ploeg uit Haarlem. Veel acties van snelle heren een op een naar binnen en scoren uit de overname door de wegtrekkende heer. Dame 1 was op zich ook weer een plaag. Haar eerste schot was meteen raak dus ook Isabel en later Denise wisten gelijk waar ze aan toe waren. Veel op het blok lopen en uit de chaos die daaruit voortvloeit scoren. Het lijkt verdacht veel op het spelletje van Juliana. Hoewel we makkelijk op 1-3 kwamen (Casper, Ies en Sven) bleek al snel dat het eerste aanvalsvak stroef draaide en dat ging ons opbreken naarmate de eerste helft vorderde. We kwamen met 3 goals achter en iedereen wist waarom. De eerste helft konden we het tij niet meer keren.
Na rust scoorde Sven gelukkig vrij snel de aansluiter maar nog geen minuut later sloeg het noodlot toe voor Denise die vreemd neerkwam en vervolgens met haar volle gewicht over haar slechte knie heen ging. Heel erg vervelend, zeker omdat we nog niet weten wat de schade is.
Myrthe erin en Flemming erin voor wat meer snelheid in de eerste aanval. Het effect was snel waarneembaar. Eerst nivelleerden Casper, Isabel en Mythe tot 12-12 en vanaf dat punt kantelde de wedstrijd heel snel in ons voordeel. Weer 2x Casper, Roy en Sven tilden ALO 1 zo’n 10 minuten voor tijd naar 12-16. Net als bij het tweede weigerde Haarlem zijn kop in het zand te steken en knokte zich karaktervol terug naar 16-16. Wat de eerste helft niet lukte ging nu wel goed. Casper schoot ons weer op voorsprong met een achteloos afstandsschotje en in de zoemer ook nog een kansje (16-18).
Geen geweldige wedstrijd tegen een stugge ploeg die het iedereen moeilijk kan maken. Vandaar dat de winst, uit bij deze ploeg, toch even wat belangrijker is dan oogstrelend korfbal van onze kant. De keuze is dus simpel en niet omdat ik er trots op ben. Beter winnen in een rommelige wedstrijd dan punten verspelen met mooi spel. Acht wedstrijden op rij gewonnen in de competitie! We doen toch iets goed. Hoop dat je wat goed nieuws krijgt in het ziekenhuis Denise. Zo niet dan heb ik nog wel klusjes voor bij het team. O ja, nog wel een beetje last van die Tex Mex Burger Jalapeno’s!
Rob Siemer
(165)
