Haarlem uit, altijd lastig

Nog niet zo heel lang geleden speelde de ALO-selectie ook bij Haarlem. Destijds zo’n 300 meter oostelijker, op het veld. ALO 2 had toen belangrijk minder moeite om de wedstrijd naar zich toe te trekken. Dit keer kwamen we met 3-0 achter en liepen we een groot deel van de eerste helft achter de feiten aan. Het exacte scoreverloop weet ik niet uit mijn hoofd maar hand over hand werd ALO sterker. Zeker toen het vak van Patrick en Arjan elkaar beter ging begrijpen en vinden. In de tweede helft leek een zekere winst binnen bij een vroege stand van 12-16, maar Haarlem zette nog maar eens aan en knokte zich langszij. Uiteindelijk viel de oneven goal aan de goede kant waardoor er verdiend met 16-17 werd gewonnen.

Ook Haarlem 1 taaie tegenstander
ALO 1 heeft het moeilijk met de ploeg uit Haarlem. Veel acties van snelle heren een op een naar binnen en scoren uit de overname door de wegtrekkende heer. Dame 1 was op zich ook weer een plaag. Haar eerste schot was meteen raak dus ook Isabel en later Denise wisten gelijk waar ze aan toe waren. Veel op het blok lopen en uit de chaos die daaruit voortvloeit scoren. Het lijkt verdacht veel op het spelletje van Juliana. Hoewel we makkelijk op 1-3 kwamen (Casper, Ies en Sven) bleek al snel dat het eerste aanvalsvak stroef draaide en dat ging ons opbreken naarmate de eerste helft vorderde. We kwamen met 3 goals achter en iedereen wist waarom. De eerste helft konden we het tij niet meer keren.

Na rust scoorde Sven gelukkig vrij snel de aansluiter maar nog geen minuut later sloeg het noodlot toe voor Denise die vreemd neerkwam en vervolgens met haar volle gewicht over haar slechte knie heen ging. Heel erg vervelend, zeker omdat we nog niet weten wat de schade is.
Myrthe erin en Flemming erin voor wat meer snelheid in de eerste aanval. Het effect was snel waarneembaar. Eerst nivelleerden Casper, Isabel en Mythe tot 12-12 en vanaf dat punt kantelde de wedstrijd heel snel in ons voordeel. Weer 2x Casper, Roy en Sven tilden ALO 1 zo’n 10 minuten voor tijd naar 12-16. Net als bij het tweede weigerde Haarlem zijn kop in het zand te steken en knokte zich karaktervol terug naar 16-16. Wat de eerste helft niet lukte ging nu wel goed. Casper schoot ons weer op voorsprong met een achteloos afstandsschotje en in de zoemer ook nog een kansje (16-18).
Geen geweldige wedstrijd tegen een stugge ploeg die het iedereen moeilijk kan maken. Vandaar dat de winst, uit bij deze ploeg, toch even wat belangrijker is dan oogstrelend korfbal van onze kant. De keuze is dus simpel en niet omdat ik er trots op ben. Beter winnen in een rommelige wedstrijd dan punten verspelen met mooi spel. Acht wedstrijden op rij gewonnen in de competitie! We doen toch iets goed. Hoop dat je wat goed nieuws krijgt in het ziekenhuis Denise. Zo niet dan heb ik nog wel klusjes voor bij het team. O ja, nog wel een beetje last van die Tex Mex Burger Jalapeno’s!

Rob Siemer

(165)