Moeizame start in nieuwe thuishal

ALO 2 ging uiteindelijk ten onder aan een beter schietend Die Haghe maar vooral de overlengte bij de geel/zwarten. Met rust nog aan de goede kant van de score door scores van Marit, Arjen en Elmer en niet te vergeten Tim in het begin. Helaas nekte het aantal doelpogingen uiteindelijk een verdiend punt. De start in de zaal is sowieso een stuk hoopvoller dan op het veld en de hele batterij junioren die nog invielen hebben er weer een goede ervaring bij de senioren bij.

ALO 1 vergat de eerste helft om druk te geven op de snel spelende en makkelijk schietende Amsterdammers, die dik boven de 20% zaten in de eerste helft. ALO zette daar eigenlijk met speels gemak net zoveel goals tegenover. Het verschil was nooit meer dan twee goals in de eerste helft maar eerlijk gezegd had Sporting West daar veel minder doelpogingen voor nodig. In de eerste helft scoorden dan ook 7 spelers van ALO. Alleen Elise bleef droog staan, ook in de tweede helft, terwijl er heel wat momenten waren om die constatering te ontzenuwen. Rust 14-14.

Het mooie van het eerste team is dat ze feilloos aanvoelen waar het mis gaat en wat er beter moet. Dus in de rust, nadat ze goed hadden geluisterd naar mijn analyse, werd collectief besloten om de tweede helft de verdedigende druk verder op te voeren. Met name de dame van Isabel en de heer van Colin moesten korter gehouden worden en daar slaagden we voor met vlag en wimpel. Zonder iemand anders te kort doen speelde met name Isabel een puike 2e helft waarbij ze en passant nog een stuk of drie keer “the ass” van Sven redde door ervoor te zijn op het goede moment. Toch ging het niet meteen goed want Sporting West schoot aan het begin van de tweede helft echt met scherp (3x) terwijl ALO uitblonk in het net missen van alles wat richting de korf ging (14-17). Sven (3x) en Casper zorgden voor de kentering in de wedstrijd (18-18). Vanaf dat punt (38e minuut) hebben we niet meer achter gestaan. Niet dat we gelijk naast onze schoenen gingen of konden lopen want de Amsterdammers gaven zich echt nog niet gewonnen. Echter zat het verdedigend goed in elkaar bij ons en je kon merken dat de schotconditie bij Sporting langzaam wegebde. Toen Myrthe 4 minuten voor tijd, met haar derde treffer, 25-22 binnenschoot leek het pleit beslecht. Dat Sporting het laatste woord had was alleen statistisch nog van belang. Wat hielp waren de 9 damesgoals vandaag die compenseerden of moet ik zeggen maskeerden het feit dat Roy zondag niet zijn dag had. Zijn heertje was dan ook watervlug en kon gewoon goed verdedigen.
Namens Judith heel erg bedankt voor de kaart en de bloemen. Ook Denise die alweer “loopt als een kievit” bedankt voor het vastleggen van de negende competitieoverwinning. Allemaal een dikke knuf!

Rob Siemer

(271)