ALO F2 stond deze week tegenover DES in Delft in een spannende korfbalwedstrijd, en we moeten toegeven dat DES met 10-4 als winnaar uit de bus kwam. We hadden pech omdat Tyme er niet bij kon zijn, dus hadden we geen wisselspeler in ons team.

Wat ons opviel was dat de DES-spelers een kop groter waren dan de onze. Maar dat hield ons niet tegen! Lodewijk, Aise, Fleur, Lieke en Lotte gaven alles wat ze hadden. Het was een echt gevecht op het veld, en ALO kreeg behoorlijk wat kansen.

Kortom, het was een super spannende wedstrijd en de inzet en vastberadenheid van onze spelers was echt bewonderenswaardig. Go ALO! 🏀👏

Arnoud en Simone

(29)

De kop is eraf, competitie is begonnen. Vandaag was de derde krachtmeting van de poule. 

Deze winderige, regenachtige herfstochtend bracht de F2 door bij HKV/Ons eibernest. 

Mooi op tijd stonden we in de kantine. Terwijl de spelers zich omkleedden werd het eerste rondje koffie besteld. De lieftallige bardame ontdekte een uitdaging: de pleur-machine deed het niet. Achja het was nog maar 9 uur, dus misschien ook nog wat vroeg… 

Wat!! negen uur? .. Over een half uur moesten we onze tegenstander treffen!! Als een kolonie mussen hipten we de witte trappen af van het ooievaarsnest. We stonden paraat voor de eerste confrontatie… 

Maar, waar was de tegenstander? 

We hadden wel een moeder zien zitten in de kantine, maar die was niet van plan het veld op te komen. Verder was er niemand te bekennen. 

Even wachtten we af, nog 18 minuten voor de afgooi. Er waren net zoveel voorbereidingen getroffen voor de wedstrijd als dat er koffie uit de machine was gelopen. 

Gelukkig heeft de F2 een assertieve coach, David, die kreeg het materiaalhok open en begon met palen en korven te sjouwen. Al snel konden de jongens en meisjes uit de jongste klasse beginnen met inschieten. 

Ondanks de wind en de relatieve kou (14°C) was het best aardig vertoeven op het veld. Het was tegen de verwachtingen in DROOG! 

En toen, 5 minuten voor de afworp viel alles op z’n plek: de koffiemachine deed het weer en er verscheen, jawel, een tegenstander! 

Ook de scheidsrechter was paraat, dus werd er die ochtend voor het eerst gefloten tussen de flats vol (potentieel, maar slapend) publiek. 

Zoals jullie gewend zijn van de F2:

verdedigden ze zich suf, schoten ze met wat bluf en liepen ze de tegenstander helemaal duf… 

Elke week lijkt dat weer wat beter te gaan! 

Ze spelen meer en meer over en hebben sneller door als de bal toch naar een verdedigde tegenspeler wordt gegooid. 

De tegenstander kenmerkte zich door afwisseling. Een aantal teamleden had dit spelletje duidelijk al eens eerder gedaan, maar sommige leken meer met hoge nood op zoek te zijn naar de wc. Beweging zat er in ieder geval wel in. 

Het eerste punt was voor HKV. Nou ja, beginnersgeluk dacht menigeen van de F-side. 

De resterende minuten van het eerste kwart hield ALO de 0. Misschien kwam dat door de onverwachte wissel van een verkleumde ALO speler. Dat deed weer een beroep op de flexibiliteit van David, die het wisselschema vooraf zorgvuldig had uitgedacht. 

Tijdens het tweede deel van de eerste helft stonden we geregeld niet verdedigd. Het lukte dan ook om de bal maar liefst twee keer door het mandje te laten vallen! 

In het derde bedrijf werd de rust bewaard, niet saai hoor, maar er werd aan beide kanten 1 keer gescoord. Bij onze uitdagers wéér dat lange meisje! En wij, nu van super ver. 

De slotfase van de wedstrijd stond in het teken van doorloopjes. Tussen de waterval van tips die de coaches richting het speelveld dirigeerden, zat eens het woord: Doorloop!

Die bleef hangen en werd dan ook meteen uitgevoerd. Maar liefst drie maal werd er onderling contact gezocht, aangegooid en een doorloop afgemaakt! Nog niet door de korf, maar dat komt nog wel.

Nee, de punten scoorde ALO 2 keer vanuit stilstand! 

Er waren nog veel mooie kansen, maar de conclusie van deze wedstrijd is duidelijk: 
Aise heeft het scoren duidelijk te pakken.
Ons nieuwste teamlid Lodewijk heeft zijn plaats gevonden en vecht als een leeuw voor elke bal.
Lieke weet zich telkens weer goed vrij te lopen. 
Voor doorloopjes moet je bij Fleur en Tyme zijn.
Lotte schiet van ver, dat is zeker geen bluf! 

Ohja score: 2-5 gewonnen! 

Tot volgende week
René

(46)

Het was weer een prachtige dag op het ALO-veld voor een eerste thuis-oefenwedstrijd! Coach David mocht de wedstrijd solo coachen maar hij zweepte het hele team weer super op. Iedereen begon vol energie aan de wedstrijd en hield de bal goed in de gaten. Heel mooi om te zien dat daardoor het spel steeds beter gevolgd wordt en iedereen in staat was ballen te onderscheppen, goed te verdedigen en de ballen erin te gooien. Zo goed zelfs dat het aan het einde van de 1^e helft, na een mooi doelpunt in de slotseconde, zelfs al 8-3 stond!

In de 2^e helft werd er bij tijd en wijle wat gas terug genomen, ook om de tegenstanders goed te laten oefenen 😉. Vooral Reflex vond de mand wat vaker in deze helft. Tot vlak voor tijd stond het nog 11-10 maar ook aan Reflex was de eer om in de laatste seconde van de 2^e helft het balletje er nog eenmaal in te gooien. De laatste oefenwedstrijd voor de start van het seizoen eindigde zo in een mooi gelijkspel. Op naar de eerste competitiepot van het jaar komend weekend!

Peter, papa van Aise 

(45)

Nieuw seizoen, nieuwe kansen!

Een nieuw seizoen voor ALO F2 met een samenstelling die grotendeels gelijk is aan die van vorig seizoen. Bij de training woensdag zagen we al allemaal blije koppies. Ze hebben er zin in! Dat geldt ook voor deze nieuwbakken coaches.

Vandaag de eerste oefenwedstrijd, uit bij HKV Ons Eibernest. Bij aankomst op het veld konden we een stukje van de wedstrijd van de F3 meepakken. Daar spatte het plezier ook al af! Zo mooi om te zien.
De voorbereiding van de F2 werd als vanouds afgewerkt. Rennen, tikkertje en zoeken naar dieren. De (niet echt meer levende) meeuw die werd gevonden hebben we met rust gelaten om ons op de wedstrijd te concentreren. Voor dat zover was, werden de coaches verrast met een eigen ALO-shirt met naam (“Coach” in dit geval). Superleuk!
De afspraken voor vandaag waren simpel. “We gaan weer wennen aan wat er moet gebeuren in het veld. Extra opdracht daarbij, probeer zo snel mogelijk over te gooien. En daarnaast, zie je een bal, dan is hij voor jou!. Dus niet zomaar laten rollen, maar pak hem gewoon. En dan vasthouden tot de scheidsrechter aangeeft voor wie de bal is.”
Eibernest speelde met een team dat bestond uit kinderen uit de F1 en de F2, door afwezigheid hadden ze te weinig kinderen. Dezelfde kinderen speelden vlak daarvoor nog tegen de F3. Superfijn dat Eibernest dit zo kon regelen en beide wedstrijden door konden gaan.

De wedstrijd zelf ging mooi gelijk op. Er werd goed gelopen en gegooid. Ook had iedereen zijn schot meegenomen en durfde dat ook te gebruiken. Heel fijn om te zien dat het vertrouwen daarin stijgt.
Aanvallend wisten we veel kansen te creëren en dat resulteerde in een voorsprong die we de hele wedstrijd niet meer uit handen gaven. Regelmatig moesten we daarom tegen 5 tegenstanders spelen. Jullie wisten ook goed al op zowel de tegenstander als de bal te letten!
Verdedigend was het vooral lastig om tegen de superspeler te spelen. Iedereen heeft dan eigenlijk twee tegenstanders.
Het laatste kwart van de wedstrijd dook het oude concentratie-verstoor-spook weer op. Meelopen met en tussen de tegenstander en met de rug naar de paal is dan weer even lastig. Aan inzet ontbrak het echter niet, en de coaches moeten natuurlijk ook actief blijven!
Uiteindelijk stonden er wel 13 doelpunten van ALO op het scorebord. Wat een mooie prestatie. Dit belooft wat voor het komende seizoen! 

Aise, Fleur, Lieke, Lotte en Tyme, super gespeeld. We zagen dat ook de opdrachten die we gaven al af en toe (en goed) uitgevoerd werden. Vooral fel op de bal zijn begint te landen.

Lodewijk kon er vandaag helaas niet bij zijn. Hopelijk tot woensdag, dan gaan we weer lekker trainen. Zaterdag 2 september dan een tweede een oefenwedstrijd.

Met de ouders van de F2 hebben we afgesproken dat elke week iemand anders het verslag schrijft. Zo uitgebreid als Freek vorig jaar deed is zeker niet nodig. Ik ben benieuwd welke stukjes proza dat op gaat leveren. Hierbij geef graag ik de beurt door aan de vader (of moeder) van Aise. 😇

Groetjes
David

(81)