360 kilometer rijden voor 1 punt!
De heenreis verliep voorspoedig ondanks dat er bij Woerden een gigantisch ongeluk was gebeurd aan de andere kant (richting Den Haag). We waren na 100 minuten bij het veld van Zwart Wit (Delden) waardoor we even lekker de benen konden strekken, bakkie thee of koffie naar binnen werken en langzaam maar zeker naar de voorbereiding van de wedstrijd toeleven. So far so good. Vorige week stonden de zwart witten nog tot hun enkels in de blubber maar nu was het heerlijk weer en voor zover je fantasie ging zag het natuurgras eruit als een biljartlaken. Heel vreemd en lang geleden was de zin:”Hé jongens even helpen om het veld te verleggen! Zelf heb ik nog meegemaakt dat driekwart van een veldploeg (8 van de 12 spelers) een veld van 3 vakken moest verleggen na een wedstrijd. Het blijft toch vreemd om in het moderne korfbaltijdperk op natuurgras te spelen. Of dat een excuus is voor het gelijke spel zullen we waarschijnlijk nooit weten!
Voor de tweede keer in zeer korte tijd bakte Laurine er weinig van met het bijhouden van de score. 30 regels ingevuld en uitkomen op 14-14 is wellicht een teken aan de wand dat zondag 30 september niet alleen de boeken inging als de op een na koudste nacht sinds 1986 maar ook dat ALO 1 geen goed gevolg kon geven aan het feit dat ALO 2 deze week wel 2 punten mee naar huis nam. Gelukkig kon ik aan het eind van de wedstrijd samen met Sybe (nog bedankt voor het rijden voorzitter) a.d.h.v. de live score in de whatsApp het hele scoreverloop reconstrueren.
De eerste helft ging eigenlijk redelijk, hoewel we toen ook al best last hadden van de overlengte bij onze opponent. Bovendien vielen veel rebounds hun kant op. Nadat ZW de score had geopend zorgden Cas, Roy en Soof voor 1-3. Meer op karakter dan op souplesse werd het via 6-6 uiteindelijk 8-10 voor met rust na opnieuw een drieluik (opnieuw Casper 2x en Sven).
Op zich niets aan de hand maar de tekenen waren er nog steeds. Het was ploeteren en spelen met een statische aangeef speelde Zwart Wit ook in de kaart. Hoewel Sven meteen na rust voor 8-11 zorgde en Elise en Casper voor een maximale voorsprong van 9-13, ging het vanaf dit punt naar ploeteren, sputteren en hikken. Zwart Wit zette ons goed onder druk door prima gebruik te maken van hun reboundkracht en wij misten van alles. Net als een week eerder tegen Sporting West. Het einde had dit keer ook in het voordeel van de bezoekers uit kunnen vallen. Gelukkig kwam het niet zover maar voelde de 15-15 toch als een morele nederlaag. Daar kon zelfs Patrick niets aan veranderen. Ook de plannen voor de terugweg liepen in het honderd doordat een huisdier van Patrick besloot uit het aardse bestaan te stappen na slechts een half jaar. De maaltijd in Barneveld werd geannuleerd en na een lichte file bij Barneveld en een sanitaire stop was ALO 1 ergens rond half acht terug in de bosjes van Pex. We hebben een punt verloren maar de wedstrijd van komende zondag blijft onverminderd een topper. Koploper Swift, die inmiddels aardig op stoom is, komt op bezoek. Op Super Sunday gaan we natuurlijk proberen om hen van de kop af te halen. Ze hebben een nieuwe dame en een heer maar voor de rest kennen we de Amsterdammers als onze broekzak! Zonder meer leuk om te komen kijken. Wij beloven natuurlijk spektakel. Immers: Stieren hebben ballen!
Rob Siemer
(128)