ALO 1 – Juliana 1 een topper?
Op papier zou het dat moeten zijn. Twee ploegen die meer dan 20 goals scoorden in de eerste drie competitiewedstrijden, waarbij Juliana daarbij nog overtuigender zijn wedstrijden in winst omzette. ALO, dat zeker nog in een opbouwfase zit en jeugdig elan combineert met, nog niet zo oude, routiniers. Gelukkig voor mij werd het een “walk in the park”. Met een goed strijdplan in verdedigend opzicht en een geduldige en uitgekiende aanvalsopzet tegen een veelvuldig achterverdedigende ploeg.
Casper zorgde binnen 3 minuten voor een 2-0 voorsprong. Isabel en Sophie tilden dit na 8 minuten naar 4-1. Dit was een opmaat tot een ontspannen eerste helft waarbij er weinig goed ging bij de ploeg uit Oud Gastel en ALO, op 10-4 van Elise na, nog 3 keer tot een blok van drie goals kwam. De ruststand van 13-5 toverde bij de vele toeschouwers, de bank en bij ondergetekende natuurlijk een brede glimlach op het gezicht.
Niemand had het eigenlijk verwacht dat we onze tegenstander zo makkelijk op de pijnbank konden leggen.
Meteen na de thee gelijk weer een drieluik van Colin en 2x Roy waardoor we een voorsprong namen van maar liefst 11 goals. Met nog een half uur op de klok was het in ieder geval duidelijk dat het een kwestie van aftellen werd waarbij we alleen maar een antwoord moesten hebben op iedere goal van de vijand. Hoewel Juliana nog wel aanzette en zeker terugkwam qua score, werd het nooit meer een wedstrijd. Beide ploegen scoorden 9x in de tweede helft waarbij Roy in de epiloog het laatste woord had (22-14).
Doelsaldo +23, 4x dat aantal is het aantal goals dat we maakten in de eerste 4 wedstrijden. Laat dat nu precies 23 gemiddeld zijn. Behalve een favoriet rugnummer van Michael Jordan-fans, ook een lekker aantal goals per wedstrijd voor een tweedeklasser. Op de vraag die boven het verhaal staat heb ik dus geen gepast antwoord. In ieder geval 8 toppers bezig gezien met een welhaast perfecte uitvoering van de teamafspraken, mooie uitgespeelde goals, gretigheid en plezier in het spelletje. We hebben dus wel wat meer gewonnen dan alleen de wedstrijd!
Het tweede heb ik grotendeels gemist door een ellendige file in Den Haag. Eenmaal aanwezig was er al sprake van een gat (5-11 zeg ik uit mijn hoofd), dat onze reserves niet meer om konden buigen. Wellicht kan er komend weekend wat olie op het vuur, pepers in de reet en het gas erop tegen Sporting Trigon 3. Ik ga er vanuit dat de punten dit keer mee terug gaan Den Haag!
Rob Siemer
(304)