Afscheid nemen doet soms pijn
Zondag, 28 januari. Laatste wedstrijd van de maand. Een gedenkwaardige wedstrijd. Vorige week onze eerste punten gepakt. Nu doorpakken. Fortuna 8 is het team waar we ook een overwinning op willen halen. Angela heeft zich deze maal weer aangeboden om deze speciale wedstrijd mee te spelen. Net als onze bijna vaste speler Joris die ook weer in het veld de nodige versterking komt geven.
We starten goed. Komen voor. Helaas is dit van korte duur. De wedstrijd wordt spannend. Over en weer vallen doelpunten. En er zit ook meer publiek dan normaal bij ALO 4. Er is iets speciaals zou je bijna denken. En inderdaad. Kyra. Onze superspeelster uit het verre Afrika gaat na driekwart jaar (gokje) weer terug. Ze heeft in die tijd zoveel geleerd dat het lijkt of ze al langer korfbal speelt. Maar goed, terug naar de wedstrijd. Hard werken en plezier brengen ons iedere keer weer terug in de wedstrijd.
Dan een kantelpunt in de wedstrijd. De opa van het team landt op een voet van een ander en moet de wedstrijd verlaten met een (lichte) blessure. Tim (sterspeler uit 5) komt erin en weet vrij snel te scoren. De wedstrijd komt in zijn laatste minuten. ALO staat achter met 8-13. Zou het nog leuk worden. Jawel Kyra weet nog even de laatste 2 doelpunten te scoren. De eindstand is niet belangrijk meer. Onze Kyra sluit haar carrière bij ALO af met 2 mooie treffers. Na een publiekswissel eindigt de wedstrijd in 10-13.
Bijna de gehele A is er die Kyra nog overladen met kadootjes. Maar het feest moet nog beginnen. 14.00 uur staan er 4 bowlingbanen klaar om in gebruik te worden genomen. Nog even gezellig Kyra in het zonnetje zetten. Met hapjes en drankjes is het een groot feest.
ALO 4 bedankt haar nog met een zilveren ketting met korfbalpaal, handdoek met ALO 4 ever en een wissellijst met bedankjes. Enkelen zakken nog af naar ALO.
KYRA we gaan je missen. Toppertje.
(141)