ALO F2 en F1: nog 1 keertje dan…
Het seizoen was toch voorbij? Wat is dit dan, afkickverschijnselen, moeite met afscheid nemen of gewoon een doorlopende verslaving? Nee hoor, de ouders van de F2 waren namelijk van plan om ook maar eens zelf de stoute (korfbal) schoenen aan te trekken en er eens vol voor te gaan als speler. Gelukkig konden ze hierbij ook nog rekenen op de steun van een aantal ouders uit de F1. Dus het mixtoernooi kon beginnen!
Wie doet er mee met het mixtoernooi? Dat was de vraag die in de appgroep voorbij kwam. Natuurlijk zeg je dan na een aantal enthousiaste aanmeldingen direct ja. Bij een aantal aanmeldingen kwam al wel snel de opmerking erbij dat ze meededen maar dan wel half. En natuurlijk als allerlei lichaamsdelen het vol zouden houden. Knieën, ruggen, als snel hadden we het gewrichtenkwartet compleet maar dat mocht de pret natuurlijk niet drukken.
“We gaan dan wel trainen de komende woensdagen”. Dat was al snel een van de volgende apps. Maar wat bleek al snel, deze wens werd ook uitgevoerd. Twee keer werd er door de fanatieke ouders keihard getraind. De tegenstanders mochten wel op gaan passen!
Door onze coach/teammanager/technisch-directeur werden er zelf shirtjes geregeld en ook de (sport) catering was uitstekende verzorgd. Kortom de omstandigheden voor een topprestatie waren optimaal. Daar kon het niet aan liggen.
De eerste wedstrijd werd helaas nog verloren. Dit lag natuurlijk niet aan de FF-ouders zoals het team was genoemd. Nee, dit lag voornamelijk aan de tegenstander die er op stond om er meer te scoren dan wij. Tja niks aan te doen en vooral doorgaan.
En dat gebeurde ook. In de volgende wedstrijden werden er maar liefst twee gewonnen en vier gelijk gespeeld. Kortom een prachtige prestatie. Natuurlijk kwam dit mede door de grote aantallen wissels die we in de rust in het veld konden brengen (al waren een aantal dames best een beetje jaloers op de heren die steeds maar een halve wedstrijd mochten/hoefden te spelen 🙂 ). Maar ook zeker door het groeiende fanatisme en de korfballende kwaliteiten die met de wedstrijd leken toe te nemen.
Net als bij de F ging het ook bij de ouders vooral om de lol en gezelligheid maar wanneer de bal eenmaal in het veld was stonden de koppies toch wel serieus. Er werd geknokt voor iedere bal en er werden een paar mooie goals gemaakt. Ook werden we natuurlijk wel fel aangemoedigd door de kinderen, als ze tenminste even de tijd hadden tussen het spelen op de luchtkussens door.
Kortom een topdag met heel veel lol en nog een beetje sportieve activiteiten tussendoor ook 🙂 Alle spelers, teambegeleiders en supporters bedankt. Ook natuurlijk de organisatie bedankt voor een geweldige dag. Op naar het toernooi van volgend jaar, dan zal alle spierpijn toch wel weer weg zijn 🙂
(75)