Als alles op zijn plek valt – Wedstrijdverslag ALO 2
Hoe zei Rob dat in zijn stukje:
Nu ga ik duimen voor ALO 2. Zou heel prettig zijn als zij koploper KZ een oor aan kunnen naaien!
Uiteraard ook de hoop van deze coach. In ons gevecht tegen degradatie (in een bizar spannende poule) zouden punten tegen de ongeslagen koploper natuurlijk ongelooflijk welkom zijn! Aangezien we ons de vorige pot behoorlijk de kaas van het brood hadden laten eten (27-13), was de boodschap duidelijk. Kei en keihard werken, er als team alles aan doen om de tegenstander te beletten het spel te maken en niet te vergeten zelf de rust te nemen in het pakken van de kansen.
Het was duidelijk dat iedereen met de juiste mind-set het veld betrad, want ALO ging vanaf seconde één tekeer en gaf KZ geen kans om in de wedstrijd te komen. Aanvallen werden na 1 schot onderbroken, door de hoge druk gingen er veel ballen mis/over de lijn bij KZ en door uitstekend werk rond de korf-zone (als team voor verdedigen en meevangen) kon KZ niet eindeloos naar binnen gooien en acties maken. Exact de speerpunten die voor de wedstrijd aan de ploeg waren meegegeven. Gelukkig ging het spel in het aanvalsvak precies andersom en wist ALO op een geduldige manier de juiste kansen uit te spelen én af te ronden (hier schort het nog wel eens aan) en dit in een moordend tempo te doen, over alle spelers. Ik heb helaas niet het exacte scoreverloop aangezien ik 2x 30 min heb lopen ijsberen langs de lijn, maar ik heb een greep uit de scores in de selectie-app. Na de vliegende start via 8-2 en 10-2, naar een uiteindelijke ruststand van 11-5. Instructies tijdens de rust waren duidelijk: Deze inzet blijven geven, geduldig blijven en het eerste stuk van de 2de helft KZ proberen te stoppen, want die zullen zeker als tijgers uit de kleedkamer komen. Op de bank werd het het beste samengevat: Je hoeft er iedere keer maar 1 mee te scoren.
Makkelijk gezegd, maar doe het maar even. Het werd erg spannend (voor mij dan, ALO is geen seconde in de problemen geweest) en KZ kwam af en toe dichterbij naar bv 14-9 en 16-12, maar ALO wist zich keurig staande te houden en het spel te blijven maken. Op het einde probeerde KZ nog het spel te verstoren door een combinatie van achter verdedigen en massaal zakken op elk schot (tactisch of vermoeid??), maar het mocht hun niet baten en na het laatste fluitsignaal stond er een prachtige stand van 19-13 op het scorebord.
Iedereen die deze vermakelijke pot korfbal heeft gezien, zal het met mij eens zijn. ALO heeft dit zelf afgedwongen, geen slechte pot van KZ, geen mazzel met de scheids, maar gewoon vanuit eigen kracht keihard gewerkt en als team gespeeld. Verdiende overwinning en ik hoop een mooie start voor de staart van het seizoen. Komend weekend thuis tegen Phoenix, dus kom de selectie vooral aanmoedigen!
Rest mij nog Michel enorm te bedanken voor het fluiten van deze pot, alle wissels voor het zitten en de aanmoedigingen en KZ voor een, in mijn ogen, leuke en sportieve pot korfbal!
Chris
(116)