Verslagen

Schrijf een verslag van je wedstrijd door een nieuw bericht te publiceren op je teampagina. Dan verschijnt het ook automatisch op deze pagina 😉

Afscheid van de zaal!

Afscheid van de zaal!

Zoals vorige week al beschreven, we konden nog ergens voor spelen. Winnen en alleen tweede worden, 300 doelpunten voor maken en als gevolg van het een, twintig punten noteren. Allemaal gelukt en leuk omdat we het over de hele linie beter hebben gedaan dan vorige jaar toen we Ten Donck en Swift voor ons moesten dulden. ALO reisde dus niet af met het idee dat we nergens meer om speelden. Swift daarentegen wilde in geen geval  hun winning streak onderbreken en gaf gelijk een signaal af door met 4-0 uit de startblokken te schieten. En wakker was iedereen! Onze 4 heren scoorden allemaal een keer toen we vanaf de tiende minuut pas echt met deze wedstrijd begonnen. Nog een keer kwam Swift op voorsprong (5-4) waarna Sven (2x), Casper, Colin en Isabel  even een tussensprint plaatsten (5-9). Swift krabbelde terug na de 6-10 van Elise waardoor we met 9-10 de kleedkamer opzochten. Als intermezzo even het volgende. ALO 3 was zo vriendelijk om Paul, Martijn, Michel en Nienke af te staan na hun wedstrijd tegen Swift3. Martijn achter de camera en Nienke met de administratie. Nu werd wel pijnlijk duidelijk dat de zusjes Huising niet bepaald handig zijn om de score bij te houden want volgens het scoreformulier stonden we dus met 19-0 achter in de rust. Vorige week had Maaike mij ook al opgezadeld met een flinke puzzel.

Thuis speelden wij een dramatische tweede helft toen Swift de verdediging aantrok en met meer duelkracht ons momentum wist te ontnemen. Dit keer bleven wij kalm, speelden in een redelijk hoog tempo en scoorden vaak uit vloeiende aanvallen. Bij de 14-18 van Sven zo’n 10 minuten voor tijd brak het verzet van de kampioen definitief. Dit lieten we niet meer lopen, zeker niet toen Isabel de driehonderste erin knalde. Swift had het laatste woord (16-19) maar wij de punten. Al met al dus toch een leuke afsluiting van het zaalseizoen. Ik zie jullie allemaal weer op de training op 9 april (20.30).

Rob Siemer

(151)

A1 kampioens(wedstrijd)feestje

A1 kampioens(wedstrijd)feestje

Het nieuws dat Phoenix A1 wederom van Avanti A2 had gewonnen, zorgde voor veel blijdschap bij ALO, want dit betekende dat we later die dag tegen VEO onze kampioenswedstrijd hadden. Wetende dat we die wedstrijd makkelijk zouden kunnen winnen, zorgde dus vooraf al voor een extra goede feeststemming. De wedstrijd werd vervolgens ook ruim gewonnen (4-20) onder toeziend oog van een paar trouwe supporters die toch nog speciaal naar VEO geracet zijn: Sybe, Chris, Pim, Astrid, Tessa en Isabel (die hun verjaardagsetentje lieten schieten om bij dit speciale moment te kunnen zijn) en Eva en Floor met moeder Nicolette (die de kampioenswedstrijd van hun trainer/coach Raven natuurlijk niet wilden missen). Zelfs de trainer van ALO 1, Rob, was speciaal gekomen om de wedstrijd te filmen, super leuk, bedankt!

Na de wedstrijd waren er nog wat bloemen voor de ploeg en heeft de ploeg dit kampioenschap tot laat in de avond gevierd. Dit resulteerde in een briljante wedstrijd de dag erna van Pim en Raven in ALO 2 (die gelukkig ook nog gewonnen werd).

Het kampioenschap van de A1 is natuurlijk erg mooi, maar zeker niet het mooiste wat we dit jaar bereikt hebben. Voor ons als trainers is kampioen worden een resultaatgericht doel en daarmee gelijk ook een van de minst interessante doelen. Want wanneer dit niet gelukt zou zijn, zou dit dan betekenen dat het seizoen niet gelukt is? Natuurlijk niet! We hebben met de A1 (en ook samen met A2 en A3) een hoop andere doelen bereikt in de afgelopen jaren die voor heel ALO eigenlijk veel interessanter waren. Zo zijn er op sociaal gebied, tactisch gebied, technisch gebied, groepsdynamieks-gebied en tal van andere zaken veel stappen gemaakt en doelen bereikt die niet simpel te meten zijn met een kampioenschap. Stappen die in mijn ogen voor een club als ALO veel waardevoller zijn dan kampioen worden. Dit neemt natuurlijk niet weg dat het erg lekker is om de beste te zijn, want het blijft wel een leuke bevestiging van waar je met zijn allen mee bezig bent.

De titel van dit stukje zou eerst kampioenswedstrijd zijn maar die hebben we dus al kunnen bijstellen naar kampioensfeestje. Het leek ons zaterdag (na de laatste wedstrijd tegen Avanti) het ideale moment om ons kampioenschap met iedereen te vieren! Graag nodigen we dan ook iedereen uit om met zoveel mogelijk te komen kijken naar de laatste thuiswedstrijd in Ockenburgh om 15:10 uur en daarna met zijn allen een feestje te vieren op ALO. Na de wedstrijd is iedereen dus welkom in het Aloodsje om daar met alle spelers (A1, A2 en A3) en supporters het zaalseizoen af te sluiten. De kantine zal vanaf ongeveer half 6 open zijn.

Tot slot wil ik ook namens de A1 nog een keer alle invallers en reserves bedanken, want we trainen niet alleen samen maar hebben ook samen gewonnen. Zonder jullie was het nooit gelukt. Hopelijk tot zaterdag allemaal!!

Casper

(134)

Grand Slam

Grand Slam

Een kreet uit het tennis, maar ook het kaartspel Bridge dat volgens mij het origineel claimt wanneer er bij een Grand Slam bod alle 13 slagen worden gehaald. Ook in het rugby heb ik die term wel eens voorbij horen komen. Deze zondag een Grand Slam voor wat betreft de ploegen waar ik, zeg maar, een band mee heb. ALO 1, 2, 3 en A1 pakten allemaal de volle winst in hun wedstrijden die er allemaal toe deden. ALO 3 en ALO A1 zijn in de slag om het kampioenschap. ALO 2 speelde zich van een fatale 7e plaats naar een tweede stek en ALO 1 tankte zelfvertrouwen tegen het ploeterende Haarlem. Deze ploeg schoot uit de startblokken en schoot het eerste kwartier zeker 50% van alle kansen raak. Bij ons waren er vijf verschillende spelers nodig om in het spoor van Haarlem te blijven. De nummer zeven uit de poule speelde een spetterende eerste helft en wij konden alleen maar afremmen totdat 9 minuten voor rust Soof, Myrthe en Sven een kleine inhaalslag lanceerden en ons daarmee langszij hielpen (9-9). Haarlem boog maar barstte nog niet waardoor we na een frustrerende eerste helft met 13-11 de kleedkamers opzochten. Er waren veel verbeterpunten te bespreken en iedereen ging kennelijk met een andere mindset de tweede helft in.

Casper (3x), Elise, Roy en Isabel hadden 16 minuten om de wedstrijd te kantelen (13-17) al was daar wel een kleine wisseltruc voor nodig (Elmer aanvallend voor Colin). Haarlem kon geen gevolg geven aan hun fantastische eerste helft en bij ALO was er met grote regelmaat het genot van een vloeiende aanval, afgerond met een goal. Isabel, Roy (3x), Casper en Elise scoorden er nog een keer zes en zo eindigde de 12e wedstrijd in 18-23. Winst door een uitstekende 2e helft waarin de oude vertrouwde opstelling zorgde voor punt vijftien en zestien wat ons, door de nederlagen van DOT en Sporting West, weer alleen op de tweede plaats brengt. Daar willen we ook blijven dus moeten we tegen Furore ook sportief van bil in onze laatste thuiswedstrijd in de zaal. Super Sunday in Ockenburg dus waar ALO 3, 2 en 1 achter elkaar in actie komen! Elmer bedankt voor het filmen en Marit voor de administratie.

Tot zondag!

Rob Siemer

(128)

Technisch steekspel

Technisch steekspel

Na de verloren topper vorige week hebben de knappe koppen bij ALO even de tijd gehad om een plan te maken waarbij ALO 1 lekker de competitie uit kon ballen en ALO 2 (op dat moment met 5 ploegen op 6 punten) te handhaven in de reserve 2e klasse. Na veel vijven en zessen was de oplossing om Casper en Thomas van plek te laten wisselen. Zo gezegd…

Nu aan het eind van zondag 3 februari blijkt dat een meesterzet. Na de 1-0 achterstand bij DOT was het nota bene Thomas die ALO 1 op kop schoot (1-2) waarna we maar besloten dat we lekker gingen ballen en over alle schijven wilden en ook gingen scoren. Gestaag liep ALO uit naar een 4-punten gat. Iedereen had in de eerste helft minimaal één keer gescoord toen we met 9-13 de kleedkamer opzochten. Thomas speelde tegen de topschutter, maar aan de andere kant liep Roy ook flink zijn best te doen. Management van DOT besloot de heer van Thomas tegen Roy te zetten en ondergetekende besloot ongeveer 10 minuten na rust, waarbij DOT wederom de openingsgoal (10-13) voor zijn rekening nam, de moegestreden Thomas in te wisselen voor Raven. Aan hem was duidelijk de frustratie af te lezen van de verloren wedstrijd tegen Dijkvogels gisteren, want zijn aandeel in de gewijzigde vakken was zeer nuttig. Uiteindelijk waren zijn 3 doelpunten mede verantwoordelijk voor het feit dat we de gehele 2e helft aan de goede kant van score bleven al kwam DOT, na 3 treffers op rij, nog gevaarlijk dichtbij (14-16). Sven, Raven en Sophie gooiden daarna de wedstrijd snel op slot (14-19) om te finishen op 16-22. Nog wat feitjes en wist-u-datjes:

  • Ella-Marie last had van blaren en moeite had om de stand goed op te schrijven;
  • DOT maar liefst 6 strafworpen heeft gemist;
  • Ik de coach nog verteld heb hoe hij dat kon verbeteren;
  • De coach van DOT met twee keer geel (dus rood) naar de kant mocht;
  • Wim en Ella niet zo’n leuke middag hadden tussen trommelende pubers;
  • Het na een biertje nog een uurtje rijden was naar Zoetermeer met een live score van Sporting Trigon tegen ALO 2;
  • Het daar lange tijd gelijk op ging maar in de eindfase op tijd afstand genomen werd om ook hier als winnaar uit de strijd te komen;
  • ALO 3 op kop bleef door een 9-16 winst dus we kunnen concluderen dat dit een lekkere zondag was!

Komende zaterdag tegen hekkensluiter RDZ. Ik verwacht toch een hoop drukte op de tribune!

Rob Siemer

(140)

De kogel is door de kerk

De kogel is door de kerk

De absolute topper in 2F liep uit op een klein debacle. Niemand had dat gedacht na de eerste 30 minuten waar we prima partij gaven aan de koploper en waarin alle dames een keer scoorden en Roy (3x), Casper en Colin een keer. Rust 9-10 waar dat andersom had moeten zijn. Wij misten echter veel goede kansen. Maar eerlijk is eerlijk ALO maakte teveel fouten in de opbouw en soms ook al als de bal in de aanval was. De scheidsrechter, die we nog kennen van de seizoenopening tegen DOT, liet ook nu weer heel veel ruw spel toe. Weinig zin in nog een gele kaart en maar de boel de boel gelaten omdat enig commentaar, gezien de stand, ook weinig uithaalde.

Wat er in de tweede helft is gebeurd heb ik gemakshalve even uitgewist maar van alle afspraken die we in de rust hebben gemaakt kwam weinig meer terecht. Wanneer je met de laatste 18 minuten van de eerste helft meegerekend (alleen Roy scoorde nog 9-10 in de slotseconde) en 21 minuten van de tweede helft geen doelpunt maakt, dan is het duidelijk dat Swift in een versnelling hoger en met meer verdedigende druk duidelijk een maatje te groot was. Dus hulde aan Swift maar wel met een sneer naar heer nummer 17, die een rot overtreding maakte op Myrthe en er daarna vrolijk om glimlacht, omdat hij dat deed onder de neus van de scheidsrechter en er mee weg kwam. Hoe dat kan? Colin, Sven en Casper waren verantwoordelijk voor de 3 goals in de tweede helft. De competitie is gedaan en dat is veel te vroeg helaas. Komende zondag een lastige uitwedstrijd bij DOT. Gewoon net zo goed verdedigen als thuis, dan komt het allemaal goed.

Rob Siemer

(179)