echo ”
Programma ALO 1 komende week”;
$team=1;
// $competitie=”veld”;
$weken=1;
include”programma.php”;
echo “Teambegeleider: “;
echo ”
Programma ALO 2 komende week”;
$team=2;
include”programma.php”;
echo “Teambegeleider: “;
[/insert_php]
Ongeveer 10 minuten voor aanvang binnenlopen met de 2 reserves van het tweede zal niet hebben geholpen met een strakke voorbereiding. Patrick en Laurine die nog geen uur geleden met 24-20 in het stof moesten bijten tegen een zeer zuiver schietend Phoenix 2. Casper die derhalve de peptalk voerde voor de wedstrijd. De snelle 3-0 achterstand was misschien al een teken aan de wand. Het feit dat we op het veld voor de poorten van de hel met 12-13 wonnen zat de Amsterdammers ook al niet lekker maar duidelijk was dat zij echt meer gebrand waren op een goed resultaat dan wij. Ander saillant detail is dat onze dames net zo vaak scoorden als onze heren (9 om 9). Dat is nog niet eerder gebeurd. Ook al kwamen we netjes terug in de wedstrijd via Sven, de prima spelende Elise, Colin en Roy (3-4) en daarna zelfs nog voor met 6-7, 7-9 en 8-10, het spel van ALO was krampachtig, slordig en timide. Vooral in de onderlinge duels, rebounds, zowel verdedigend als aanvallend, balvastheid en duelkracht. Vooral in deze facetten werden we afgetroefd.
Sporting West kantelde de wedstrijd vlak voor de thee (11-10). Vanaf het begin van de tweede helft zijn we alleen maar in de achtervolging geweest. Casper werd strak verdedigd, net als Myrthe. Roy, Sven en Colin konden het niet overnemen. Ook het aanvallend wisselen van Martijn voor Colin gedurende 3 vakwissels bood geen soelaas hoewel Lange nog wel een goaltje mee snoepte. Het verzet van ALO brak bij 21-17 in de 26e minuut. De uiteindelijke uitslag 25-18) is wel geflatteerd maar niet minder pijnlijk. Ten aanzien van de bovenstaande vragen! Maak het verhaal zelf af en kleur de plaatjes.
Rob Siemer
(110)
Ik zal dan ook maar beginnen om eerlijk te vertellen dat onze start tegen RDZ afgelopen zaterdag verre van oogstrelend was. Hoewel het eerste schot van, wat uiteindelijk een octet werd, Casper gelijk raak was, verder dan een goaltje van Sven kwamen we niet de eerste 14 minuten. Sophie, die het al gelijk aan de stok had met haar enorme dame, schoot de aansluiter binnen en dat was de opmaat voor een flinke dosis vechtkorfbal waarbij we hand over hand het initiatief afsnoepten van RDZ. Na de 5-3 zorgde Casper voor 5-4 en 5-5. Vanaf hier hebben we niet meer achter gestaan.
Kenmerkend voor de eerste helft waren de vele plaatsfouten en één-schotsaanvallen. Moet gezegd dat de ploeg uit Zeist gezegend was met veel lengte wat ook nog prima terugviel en meeving! Optisch speelde ALO echt wel een stuk afwisselender dan RDZ maar het kwam er niet uit qua scoren, terwijl de tegenstander een uitstekend percentage haalde in de donkere thuishal. Isabel noteerde de ruststand van 8-12 en eigenlijk was alles gewoon prima. Vier goals voor met nog 30 minuten te gaan. In de tweede helft was het na 10-16 en 11-17 over met het verschil van zes. RDZ liet zich niet naar de slachtbank leiden en knokte zich iedere keer weer naar de vier-puntenmarge totdat Roy, weer terug in het veld voor Patrick, de eindstand bepaalde op 17-22. Onder toeziend oog van families Spek en Kuijpers en reserves Laurine, Lisanne en Patrick speelde ALO 1 niet zijn beste wedstrijd maar won het wel met genoeg marge om te concluderen dat ALO het aanvallend wel onder de knie heeft. Teveel tegengoals evenwel. We moeten volgende week een stuk scherper zijn wanneer we op bezoek gaan bij Sporting West.
Rob Siemer
(119)
Hoewel de overgang van veld naar zaal dit jaar snel en naadloos verliep was het gisteren (za. 17/11, red.) alweer tijd voor de generale repetitie tegen ODO uit Maasland. Voor het tweede betekende dat een goede krachtmeting met een ploeg die ook uitkomt in de reserve tweede klasse. De hele eerste helft leek het erop dat ALO 2 het lek boven had. Vooral het scoren was hoopvol omdat er met rust 9-11 op het bord stond. Slechts 5 minuten was ALO 1 in de kleedkamer en daarin haalde ODO een schotpercentage van 80% (4 uit 5) waardoor er ineens 14-12 op datzelfde scorebord stond. Zoveel schotkracht was uiteindelijk teveel van het goede en ging de wedstrijd uiteindelijk ruim verloren. In dit geval hopen we natuurlijk dat een slechte generale een goede première betekent tegen het geroutineerde Trigon 3 aankomende zondag.
ALO 1 speelde de eerste 10 minuten fantastisch korfbal. Verdedigend was er voor ODO geen doorkomen aan. De druk was overal hoog en de favoriete achterkant van de Maaslanders werd volledig geneutraliseerd. Als gevolg van de collectieve verdediging scoorde ALO vier keer in 8 minuten voordat ODO voor het eerst wat terug deed. Helaas duurde het oogstrelende korfbal maar 18 minuten (3-8). Op onverklaarbare wijze schakelde ALO over naar een foutenfestijn en nattevingerkorfbal waarop het immer felle ODO met 3 goals op rij ineens weer in de buurt kwam en met 10-13 de kleedkamer opzocht. De dingen die ik heb verteld in de rust hadden geen enkel effect en ODO ging vrolijk verder waar het gebleven was. Het ging niet zo hard als bij ALO 2 maar na 12 minuten in de tweede helft gaf het scorebord een frustrerende 15-14 aan. Myrthe en Laurine zetten ALO weer op het goede spoor en met een behoorlijke dosis vechtkorfbal (wij kregen niet echt veel mee) konden wij, weer terug in de vertrouwde opstelling, in de 53e minuut via Myrthe, Casper en Roy de genadeklap uitdelen. Einde 19-21. Was dit dan een goede generale? Daar heeft de Nederlandse taal geen gezegde voor dus we houden het maar op: een goede generale, een spetterende première! Komende zondag gaan we beginnen in Ockenburgh. Be there!
Rob Siemer
(134)
Had u nog de 3e poulewedstrijd van ALO 1 tijdens de Haagse KorfbalDagen te goed. Ik kan u langs deze weg melden dat ALO zijn huid duur verkocht heeft tegen de Zoetermeerse 1e klasser. Brutaal met 1-3 voorkomen door goals van Cas, Roy en Sven en verder de hele eerste helft een gelijk opgaande strijd die pas na 11-11 in het voordeel van Phoenix uitviel omdat wij twee keer veel te snel (44 seconden voor tijd) het schot namen. In de tweede helft van deze leuke wedstrijd had Phoenix een keer een opleving waarin het snel achter elkaar scoorde waardoor we met 12-16 achter kwamen. Dit gat zijn we niet meer te boven te gekomen. En bij het doorwisselen van Thomas voor Roy, Roy voor Pat en Pat voor Thomas scoorde laatstgenoemde zijn eerste goal voor ALO 1. Colin, die geveld was door een voedselvergiftiging, kan op YouTube nog even terugkijken dat ALO 1 simpelweg gelijke tred hield qua scoren in het restant van de tweede helft. Het was uiteindelijk (24-21), niet genoeg voor een resultaat, maar een prima oefenpotje tegen een top eersteklasser. Vreemd genoeg verloor Phoenix twee dagen later van DES met 26-22 waardoor de Zoetermeerders de finale misten. Die werd overigens nipt gewonnen door Trigon.
Inmiddels is het alweer zondag 11 november en hebben we ook alweer tegen Conventus geoefend. Het tweede had even nodig om op te starten maar hand over hand werd het allemaal beter en finishten de reserves met een duidelijke 13-17 overwinning. Taai als altijd leek het Conventus van Benno Snaphaan wel iets bijgeleerd te hebben. Veel over elkaar heen snijden en ook de paal gebruiken als blok om overheen te snijden, leverde de geel-zwarten een hoop doelpunten op. Het klinkt misschien hautain om te zeggen dat we natuurlijk beter speelden maar het rendement was toch duidelijk in het voordeel van Conventus. Na een kwartier was het 5-8 en op slag van rust 10-13. We kwamen niet echt los en ik moet toch wel kwijt dat Conventus wel een beetje geholpen werd door de scheidsrechter. Wij een spelhervatting zij een vrijer, wij een vrijer zij een stip. Brutaal kwam Conventus in de tweede helft nog even voor met 17-16. Gelukkig waren Roy en Pat dusdanig op schot dat die korte dip al snel weer werd omgekeerd. Het einde kwam bij 20-25 waarna ondergetekende snel het hazenpad koos om snel wat te Macken en natuurlijk nog het einde van Verstappen te zien. Ter informatie, Colin heeft in zijn vingers gesneden waardoor hij ook vandaag niet binnen de lijnen kwam. We gaan met zijn allen duimen dat hij tegen ODO ook nog even kan oefenen.
Rob Siemer
(108)
Acht wedstrijden in 2 maanden op het veld, één keer trainen met de volledige selectie op dinsdag (op Tim na maar die had een goede reden) en dan gelijk de Haagse Korfbal Dagen starten met een redelijke ouverture tegen Dijkvogels in Hofstede. Slechts een kwartier duurde het verzet van de Westlanders waarna ALO snel uitliep naar een 13-6 ruststand. Ja wij speelden thuis! Goals van Colin, Casper en Isabel drie, Sven en Roy allebei twee. In de tweede helft eigenlijk hetzelfde spelbeeld. Een veel sterker ALO dat rustig doorging met scoren. Zodanig dat ook Soof, Elise en Myrthe op het scoreformulier kwamen en er na twee keer 30 minuten een stoere 27-14 op het bord stond. Zo moet het de hele zaalcompetitie ook. Over alle spelers scoren en minimaal 24 goals per wedstrijd maken. Dan gaat ALO zich wederom met de bovenste plek bemoeien.
Zojuist achter de pc gekropen om u te informeren over onze tweede partij in de HKD. Maar niet voordat u weet dat het tweede zich afgelopen donderdag verslikte in Dijkvogels 2 (20-16) en er vooral aan de achterkant van de korf niet goed werd aangesloten. Goed leermomentje voor de reserves maar zeker ook voor ALO 1 dat tegen ONDO 1 (die houden ook wel van achter de korf schieten) flink van leer moest trekken om de ploeg uit ’s-Gravenzande af te stoppen na een furieus begin (1-3, ja we speelden weer thuis). Na 18 minuten stond ONDO nog steeds aan de goede kant van de score (4-6) maar een triootje van Sven, Sophie en Casper bracht de kentering in de wedstrijd die we met strak verdedigen zelf afdwongen. Elise, Casper en Sven noteerden het tweede triootje in de eerste helft waardoor ALO met 12-10 de kleedkamer opzocht. Ik heb veel gewisseld bij de heren. Patrick voor Colin, Colin voor Roy, Roy voor Pat, Pat voor Col en Col voor Roy. Tot slot Roy voor Pat en toen was alles weer bij het oude. Wat niet bij het oude bleef was het scoreverloop. Misschien moet u maar even op Youtube kijken naar ALO 1-ONDO 1 en zelf oordelen hoe het kon gebeuren dat we een 18-11 voorsprong helemaal lieten verdampen tot 18 gelijk. De druk werd iedereen teveel behalve Casper die natuurlijk de winnaar binnenschoot zonder enige vorm van afvang. De winst was heel benauwd en in de fase dat we niet scoorden, hadden velen met mij waarschijnlijk een déjà vu met de laatste veldwedstrijd tegen Revival. Als ze niet (meer) vallen krijg je dit soort wedstrijdjes. Al met al was de 19-18 wel terecht en misschien ook wel leuk voor de toeschouwers. Spektakel alom en komende dinsdag nog een toetje tegen Phoenix in de Veur. ALO moet winnen om eerste te worden en dat gaan we natuurlijk gewoon proberen. Het is al om 19.15 uur dus kom gerust even kijken.
Rob Siemer
(155)
