echo ”
Programma ALO 1 komende week”;
$team=1;
// $competitie=”veld”;
$weken=1;
include”programma.php”;
echo “Teambegeleider: “;
echo ”
Programma ALO 2 komende week”;
$team=2;
include”programma.php”;
echo “Teambegeleider: “;
[/insert_php]
ALO 2 was natuurlijk al gedegradeerd maar moest, om het seizoen netjes af te sluiten, nog wel even op bezoek bij de routine van KZ 5. Het werd uiteindelijk 22-16 wat duidt op een, soort van, reguliere nederlaag maar feitelijk werd die wedstrijd beslist door een hele goede heer (tegen Arjan) die niet af te stoppen was zonder rode-kaart-acties. Toch waren ze redelijk op tijd in Oostzaan om te constateren dat het ALO 1 niet echt voor de wind ging tegen de nummer 7 van de ranglijst, OKV!
Net als in de thuiswedstrijd lukte het ook nu niet om, zij het in een feestopstelling, los te komen van de rood-witten. Het resulteerde in een 10-10 ruststand en niemand die daar wat over kon zeggen of kon vinden. Wij hadden niet de wind in de zeilen als het gaat om scheidsrechterlijke beslissingen. Veel ging er naar de thuisspelende ploeg en dat was in heel veel gevallen simpelweg niet terecht. De tweede helft leek het de goede kant op te vallen toen Sophie en Colin voor 13-15 zorgden. Die linie met Sven en Myrthe had moeite met scoren dus was het de bedoeling dat Casper c.s. de stand wel even naar 4 verschil zouden tillen. Niets van dit alles gebeurde waardoor de thuisclub brutaal de leiding nam door een aantal verre afstandknallers (19-18 met nog 11 minuten op de klok). Roy en Sophie bezegelden het lot van OKV en eigenlijk ook van het verwachte scenario voor ALO 1. 25 punten halen en geen kampioen worden. Twee weken geleden al over geschreven dus dat kwam ook niet echt als een verrassing. Dat was ook het geval toen we hoorden dat ALO 4 met alle groten der aarde in de gelederen, ’s ochtends om 11.20 uur het kampioenschap binnen haalde tegen Refleks. Er was dus een hele goede reden om snel terug te gaan met de selectie naar het veld om samen met de kampioenen een bakkie af te doen en wat stukjes vlees op de bbq te gooien. Hapje eten, bakje drinken van onder andere gele-kaart-boefjes Cas en An, lekker muziekje erbij en een potje beerpong. Een hele leuke afsluiting van het seizoen met dank aan de selectie voor de voorbedrukte golfballen en de fles Chardonnay. Nergens voor nodig maar in liefde aanvaard! Ik ben er niet met de afsluitdag dus ik wens iedereen alvast een fijne vakantie. Tot ziens in augustus!!
Rob Siemer
(146)
Juliana liet er geen gras over groeien, afgelopen zaterdag op bezoek bij Nexus! In de bloedhitte was de ploeg uit Oud Gastel veel te sterk (9-23) en mag zich eigenlijk al kampioen noemen want komend weekend treffen zij nog degradant Conventus en kunnen ze nog wat aan hun, toch al redelijk positieve, doelsaldo doen. Namens ALO gefeliciteerd!
Met dat verhaal in ons achterhoofd begon ALO 1 in een licht regenbuitje aan de laatste “Super Sunday” in de bosjes van Pex. Het was drukkend warm maar gelukkig wel bewolkt dus het viel mee met de hitte. Myrthe, Casper en Sven hadden 7 minuten nodig om ons uit de startblokken te helpen, maar daarmee leek het beste van de eerste helft er wel af. Het duurde weer 7 minuten voordat Elise de stand naar 4-2 tilde waar Haarlem grossierde in het missen van doorlopers en stippen. Haarlem had het moeilijk met afronden, want kansen creëerden ze genoeg. Weer 10 minuten later (24e) schoot Myrthe 6-3 binnen. Wederom geen doelpuntenfestival. De wedstrijd kabbelde zo naar de rust met een stand van 8-6.
Na de rust scoorde Haarlem snel twee keer achter elkaar en kwam dus langszij maar verder veranderde niet veel aan het wedstrijdbeeld. Het bleef knokken voor de goals totdat we eindelijk onze afspraken gingen uitbuiten. Back to basics zogezegd wanneer je over alle heren lengte over hebt dan moet je niet moeilijk doen en met een heer eindigen en op zoek gaan naar 3 tot 6 schotpogingen per aanval. De wet van de grote getallen zeg maar! In de 19e minuut van de tweede helft incasseerde Roy 11-10 en vanaf dat punt was het heel snel gedaan met het verzet van Haarlem. Casper, Isabel, Roy, Casper en Colin knalden vijf keer raak zonder een tegengoal. Met 19-13 won ALO 1 ook haar 7e thuiswedstrijd in dit veldseizoen en dat is natuurlijk hartstikke goed. Volgende week wacht ons nog laagvlieger OKV en kunnen we bij winst dus ook 25 punten halen. Normaal gesproken genoeg voor een kampioenschap maar in ieder geval beantwoordt het aan de doelstelling: zo hoog mogelijk eindigen!! 🙂
ALO 4 werd 3x afgefloten vanwege dreigend onweer en circa 17 minuten voor tijd definitief gestaakt bij een stand van 12-13 dus een eventueel kampioenschap moet nog even in de koelkast. Komende zondag op bezoek bij Refleks moet er in ieder geval gewonnen worden. Ook ALO 2 won met 14-11 van de reserves van Haarlem die samen met ons afdaalt naar de reserve 3e klasse. Het zij zo! Komende zondag hebben we met de selectie een gezellige BBQ op stapel staan ter afsluiting van het seizoen met dank aan het bestuur van ALO en Owen in het bijzonder die alles weer regelt met buurtslager (Max) Boektje.
Rob Siemer
(163)
Schreef ik vorige week nog dat het er naar uit ziet dat de competitie wellicht een week langer duurt omdat Juliana en ALO beide afstevenen op een puntenaantal van 25 over 14 competitiewedstrijden. Na ampel beraad is duidelijk dat er een dikke streep door dit scenario gehaald kan worden.
Wie aan het begin van het seizoen had gezegd dat ALO 1 wel even kampioen zou worden had waarschijnlijk de hoon van alle kenners over zich heen gehad. Immers, de ploeg was voor de helft gewijzigd ten opzichte van het jaar daarvoor. Op een of andere manier wonnen we toch onze wedstrijden. Zeker niet makkelijk. De eerste wedstrijd van het seizoen moesten we b.v. een 12-7 achterstand goedmaken in pakweg 25 minuten uit bij Swift. Uit bij Paal Centraal duurde het tot ver in de tweede helft voordat we eindelijk een gaatje konden slaan en uit bij Haarlem mochten we de handen dichtknijpen dat we met 11-12 aan het langste eind trokken. Na de zaal waar we uiteindelijk als 3e eindigden en ook leerden dat wedstrijden verliezen er ook bij hoort, hadden we het weer zeer moeilijk tegen Swift en Paal Centraal. Vreemd genoeg wonnen we in het begin wel makkelijk van Juliana, thuis werd het maar liefst 22-14. Een maand geleden bijna nam Juliana wraak door in de letterlijke hel van Oud Gastel 20-12 te klokken. De oplettende lezer ziet gelijk waar dit verhaaltje naar toe gaat. Het meest voor de hand liggende scenario in de tweede klasse I is dat 2 ploegen met 25 punten eindigen en dat Juliana door de regelgeving naar de eerste klasse promoveert. Zij hebben een plussaldo van 72 en wij slechts 55 in de competitie. Waarom niet wat beter gespeeld of een paar goals meer gemaakt tegen Juliana is een vraag die opborrelt. Ondanks het forse verlies hadden we alles nog in eigen hand dus waarom naar een antwoord zoeken. Het besef van promotie naar de eerste klasse kwam pas in de wedstrijd uit bij Nexus. Tegen deze ploeg (net bewust even weg gelaten) wonnen we thuis op het eind maar heel nipt (20-19). In de uitwedstrijd stonden we na rust 3 keer 5 goals voor voordat de zenuwen in de ploeg slopen, waardoor Nexus net voor het eind langszij kwam (15-15) en daarmee eigenlijk ons lot bezegelde.
Dit weekend pinkstertoernooien en de jaarlijkse 1:1 bij Ondo maar volgende week is er dan de belangrijkste competitieronde van het seizoen voor de twee koplopers. Juliana gaat dan op bezoek bij Nexus en wij krijgen angstgegner Haarlem op bezoek. Gaat Nexus stunten tegen Juliana? Gaan wij winnen van Haarlem? Welk scenario gaan we volgen? Met enige realiteitszin zeg ik dat Juliana sowieso promoveert en dat de uitslag tegen Nexus er niet zoveel toe doet. Mocht Nexus Juliana ook op een gelijk spel houden dan denk ik niet dat wij, door de zenuwen vooral, van Haarlem gaan winnen. Dan is er nog steeds de vraag:”Heeft ALO 1 wel wat te zoeken in de eerste klasse?” Juliana gaat op zaterdag spelen maar ALO blijft vooralsnog een zondagclub. Met als gevolg dat we in de eerste klasse iedere uitwedstrijd minimaal 400 kilometer kunnen rijden naar ploegen in Groningen, Friesland en Drenthe. Door de degradatie van ALO 2 komt de selectie 2 klassen uit elkaar te spelen. Een hoop vragen borrelen dan op die met bestuur en TC besproken zijn. In welke uitkomst dan ook, promotie of niet, kan de club zich vinden. Ik dus ook! Uiteindelijk ligt de bal dus waar die moet liggen, bij de spelers.
Rob Siemer
(185)
Vertwijfeling alom na het verloren punt uit bij Nexus. Weinig is er aan te merken op het spel in de eerste helft anders dan dat het eerste aanvalsvak 14 minuten nodig had om de stand van 3-5 naar 3-6 te tillen. Wel een aantal zaken om lering uit te trekken. Het is super wanneer Colin scorend compenseert voor Casper in het begin. De eerste 4 scores op het formulier dragen allemaal de naam van onze benjamin. Ook hadden we het weer moeilijk met terugvallende (lange)heren waardoor het aantal één-schots aanvallen wederom een verontrustend aantal haalde. Ook het uitstellen van een doelpoging bleek nog steeds lastig net als de bal via een stuit naar binnen spelen in plaats van eroverheen. Verdedigend zat de boel echter potdicht. De eerste verdedigingslinie van ALO deed de eerste helft precies waar ze goed in zijn. Na de 4-6 tegen Roy zorgden Isabel en Roy zelf voor een comfortabele ruststand van 4-8 (op het scoreformulier staat 8-4 maar dat nemen we onze interimteambegeleider Astrid natuurlijk niet kwalijk).
Toen Casper meteen na rust 4-9 noteerde met een kansje onder de korf leek het erop dat we een makkelijke tweede helft konden uitspelen. Voor de toeschouwers en ondergetekende werd gaandeweg die tweede helft wel duidelijk dat ALO erg veel kansen nodig had om tot scoren te komen. En kansen waren er te over maar als Casper en Sven niet thuis geven in het afronden, dan is dat wellicht een indicatie dat er een zenuwslopende onzekerheid in de ploeg sluipt waardoor Nexus heel langzaam en bijna stiekem naderbij sloop in de eindfase. Dat begon allemaal 10 minuten voor het einde toen Nexus voor de tweede keer op 3 goals kwam (12-15). Echt geen vuiltje aan de lucht maar de moeite met scoren bleef aanhouden. Toen Nexus in de volgende 5 minuten ineens de geest kreeg met 2 afstandsschoten was het wel tijd voor een wissel. Martijn verving Colin waardoor we in de vang meer kracht hadden. Bij 14-15 hadden we, net als thuis, alle kans met twee opgelegde kansen onder de korf om de wedstrijd op slot te gooien maar het onvermijdelijke gebeurde: de gelijkmaker valt een minuut voor tijd en dit keer geen klein wondertje in de slotseconden. Wat als ik eerder had gewisseld, wat als Sven er gewoon 2 ballen ingooit en Casper zijn gemiddelde haalt. Wat als Martijn een kleine kans onder de korf verzilvert, wat als Roy wat betere keuzes maakt in de verdediging. Onze dames deden weinig verkeerd. Ze verloren geen van allen hun wedstrijdje met de persoonlijke tegenstander maar scoorden misschien ook wel te weinig. Een wijzend vingertje of een schuldige aanwijzen zou heel erg kort door de bocht zijn. Wij waren echt de betere ploeg maar we voelen ineens de druk van een eventueel kampioenschap. De daarmee samenhangende nervositeit is voor mij eminent. Hulde aan Nexus dat ze bleven knokken voor een resultaat. Ik hoop dat ze dat tegen Juliana precies zo doen!
Rob Siemer
(141)
Voor degene die de wedstrijden van de selectie gemist heeft in het rustieke Oud Gastel kan ik verklappen dat de aanhef van dit verslag slaat op de gele kaart die de teambegeleidster van ALO 1 voorgeschoteld kreeg in de tweede helft nadat de scheidsrechter aan haar vroeg commentaar voor zich te houden. Met twee handjes opgetrokken tot borst hoogte (als een opzittend hondje) was haar antwoord:”Woef”. Gelijk een sterke indicatie dat de reis naar Juliana voor beide teams uitdraaide op een sportief debacle.
Hoewel het tweede nog knap terugkwam na een 8-4 achterstand in de eerste helft konden ze niet voorkomen dat de partij met 16-14 naar de thuisploeg ging. Ook bij het tweede een scheidsrechter die eigenlijk teveel toeliet waardoor Elmer met een enkel het veld mocht ruimen en ook Laurine vlak voor het laatste fluitsignaal nog even hard op een blok gegooid werd voor de zoveelste keer door een aanvalsfout.
De wedstrijd van het eerste kwam ook niet op gang zoals je hoopt bij zo’n beladen duel. Daarvoor hadden we in het begin totaal geen grip op heer nummer 8 van Juliana die alles raak schoot en ook nog een prima actie naar binnen had. Toen Juliana uitliep naar 8-4 was dat ook omdat zij het betere van het spel hadden. ALO 1 blonk uit in het missen van schoten en bijna 100%-kansen. Vreemd genoeg kon Juliana die voorsprong niet vasthouden waardoor we terugkrabbelde tot 8-7, nog steeds kansen en schoten missend. Vooral in het rebounddeel verloren we veel. Enerzijds door het achter verdedigen van Juliana maar anderzijds doordat de scheidsrechter vrijwel alles toeliet bij de duels om de afvallende bal. De invalscheidsrechter was niet onze vriend deze middag, waardoor we eigenlijk onszelf uit de wedstrijd protesteerden. Dit was tevens de inleiding tot een dramatische start van de tweede helft waarin Juliana uitliep van 9-7 naar 17-7 en dus een gewonnen wedstrijd speelde. Werkelijk niemand zat of kwam in de wedstrijd waardoor het echt noodzakelijk was om spelers te wisselen. Martijn bracht met zijn ervaring en lengte wat meer rust bij de eerste aanval en Roy heb ik preventief gewisseld omdat hij zoveel “onrecht” niet meer kon verwerken zonder daarbij verbaal een grens te overschrijden. Ook Flemming kon het tij niet meer keren. Het zat er niet in en het heeft er geen moment ingezeten ook. Deze competitie blijft in ieder geval spannend tot het einde ondanks het gelijke spel van Nexus tegen OKV. Het weer speelde ons ook parten, maar is geen excuus voor onze nederlaag want Juliana had er net zoveel last van.
Alles nog in eigen hand maar zoals het er nu uitziet zal de competitie pas eindigen in het weekend van 2 juni met Juliana of ALO als kampioen. Komende zaterdag uit naar de luchtmacht van Nexus. Gelukkig heb ik nog Martijn en Gijs achter de hand om dat voordeel te neutraliseren mocht het nodig zijn! Hopelijk komen de supporters die er vandaag waren ook naar Schiedam en wellicht nog wat extra mensen want het wordt iedere week spannend vanaf nu!
Rob Siemer
(240)
