Driekwart ALO 3 reisde samen met het “love duo” Marit en Tim (allebei wel uit het 2^e) af naar Amsterdam om het in Ookmeer op te nemen tegen de vijfde uitgave van Rohda. Het was ALO 2 dat recht op het doel afging en in de rust al een lekker gaatje had geslagen en dat uiteindelijk uitbouwde in de tweede helft om op een comfortabele 11-20 te eindigen.

ALO 1 begon het seizoen met een ritje naar het rustieke Terschuur waar KV Revival, onze tegenstander, een lapje kunstgras met daarop een 40×20-veld huurt/deelt bij de plaatselijke FC Terschuurse Boys.
Revival degradeerde uit de eerste klasse met 3 punten en leek in het begin al heel snel rijp voor de slacht. Cas en Col zorgden binnen 4 minuten voor een hele makkelijke 0-2 voorsprong maar die arrogante observatie moest al heel snel worden bijgesteld omdat Revival in slechts twee opeenvolgende aanvallen voor 2-2 zorgde. Ook de lift naar 2-6 (2x Cas en 2 keer Sven) werd bijna in zijn geheel gepareerd naar 5-6. Via 5-8 verliep de eerste helft eigenlijk vrij rommelig naar een 7-10 ruststand. Het klinkt hautain maar dit was slechts een flauwe afspiegeling van de krachtsverhouding. Revival had een uitstekend rendement maar ALO had echt het beste van het spel.

De tweede helft zouden we orde op zaken stellen. Althans dat was de afspraak, maar na 9 minuten stond er een onthutsende 11-11 op het bord. Volledig onze eigen schuld doordat we met cadeautjes strooiden door als een malle in te springen, makkelijke doorlopers weg te geven en (ik weet niet hoe vaak) van achter een klein kansje onreglementair te verdedigden. Als je de wedstrijdbeelden zou bekijken, wat ik de spelers van harte wil aanbevelen, begrijp je wellicht waarom ik, in toenemende mate, rood aanliep en vaak verbaal uit mijn slof schoot als we weer iets raars deden. Goed reboundwerk van Cas maar vooral een hele koele Sven die samen met Myrthe en Soof op tijd zorgde dat het drie-punten-gat in de 47^e minuut weer in ere werd hersteld. In totaal 7 keer gewisseld om b.v. Elise en Isabel van plek te laten wisselen en Arjan de kans te geven om naast Sven of naast Casper een goal te scoren. Uiteindelijk pakte dat goed uit omdat opnieuw Myrthe en weer Sven ALO voor het eerst op vier goals voorsprong zetten (12-16). ALO sleepte het naar 14-18, niet omdat wij nou zo goed speelden, maar het kaarsje ging bij Revival langzaam uit. Hoewel zij nog wel het laatste woord hadden (15-18) kon ALO 1 ook 2 punten in de tas stoppen. Daarover ben ik natuurlijk zeer tevreden maar het spel moet volgende week echt een paar klassen beter tegen de andere degradant uit de eerste klasse, Spirit*.

Rob Siemer

* noot van de redactie: de wedstrijd tegen Spirit is op zaterdag 15 september thuis om 15:30.

(165)

Vandaag mocht ALO 2 aantreden voor de eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen. Nou ja ALO 2? Na alle blessures, vakantiegangers en ondersteuning van ons vlaggenschip bleven er welgeteld 2 spelers over van het eigen ALO 2. Powerkoppel Tim en Marit mochten de ploeg vertegenwoordigen (Anouk was ook aanwezig maar helaas geblesseerd) en verder speelden we met een prachtig ensemble aan invallers. Maar wat te doen als je speelt op zaterdag, tegelijk met ALO 1 en ALO A1? Dan kunnen de coaches gelukkig putten uit het vat van de eigen ploeg ALO 3. Met aanvullingen van Martijn, Paul, Flemming, Nienke, Kim en Tessa S (zelfs de coach stond reserve) werd er in de auto’s gesprongen en afgereisd naar Amsterdam om een potje mandjebal te spelen tegen Rohda 5.

Rohda 5 is een ploeg met oude korfballers waarvan een aantal nog best een paar mooie moves in het arsenaal hebben zitten (ik herinner me een doorloop van een heer voorbij de korf half over zijn schouder) en we hadden het in het begin behoorlijk moeilijk. Rohda haalde op een slimme manier de snelheid uit ons spel en verleidde ALO tot het nemen van de verkeerde kansen. Dit samen met een vizier dat nog niet helemaal op scherp stond zorgde al snel voor een achterstand van 4-1. In de spaarzame aanvallen met meerdere schoten wilde het balletje gewoon niet door het mandje heen. Na wat doelpunten heen en weer bereikten we een stand van 7-3 en werd de eerste time-out van deze coach aangevraagd. Het advies was simpel: eigen tempo spelen (dus wat sneller), schoten uitstellen tot alles goed staat en samen de dubbel zoeken. Ik kan natuurlijk nooit beweren dat het door deze fantastische coaching kwam, maar ALO rechtte de rug, prikte na lange aanvallen een aantal ballen door de korf en maakte vlak voor rust de 7-6, waardoor we met maar 1 punt verschil de rust in gingen.

Na de rust kwam ALO meteen goed uit de startblokken en maakte de gelijkmaker. Hierna leken we wel vleugels te krijgen. Aanvallen werden goed opgezet met meerdere schoten en vooral de afronding ging stukken beter. Na 10 min stond het 8-11 en kon ALO rustig verder werken aan de voorsprong en werd het spel met de seconde beter en leuker om naar te kijken. Flemming vond eindelijk het gat (insert flauwe grap hier) en schoot de ene na de andere bal erin en ook de rest van de spelers maakten links en rechts doelpunten. Dit samen met de slechtste strafworp die ik ooit heb gezien (ik noem geen namen) zorgde voor een vermakelijke 2^de helft met een eindstand van 11-20!

Rest mij natuurlijk om uit naam van alle afwezige spelers van ALO 2, Gijs en mijzelf de invallers van ALO 3 te bedanken! Zonder dit groepje toppers hadden we waarschijnlijk op een naar moment doordeweeks deze pot mogen inhalen en in plaats daarvan hebben we de eerste 2 punten van het seizoen meegenomen naar Den Haag!

Volgende week de eerste thuiswedstrijd, dus hopelijk zien we een hoop gezichten langs de lijn!

Chris

(142)

Afgelopen week 2 keer flink getraind met een behoorlijke dosis core en cardio training o.l.v. Roy want deze zondag stond er al gelijk een driekamp op het programma bij Conventus in Zwijndrecht. De 3e club was Keep Fit uit Roosendaal. Maar liefst 5 junioren meegenomen (Raven, Pim, Lucie, Isabella en Ella-Marie) om de ploegen compleet te krijgen en een heel contingent supporters (papa’s van Colin en Myrthe en Hedy). Het zal geen verbazing wekken dat het eerste van vorige jaar ook nu zo gaat beginnen. Toch was het positief dat we dit seizoen met 9 heren en 9 dames kunnen beginnen, ook al zijn er nog 3 op vakantie (Sophie, Tim en Marit).
ALO 2 en ALO 1 wonnen allebei hun wedstrijden waarbij de verdeling van de goals bij het eerste wel weer flink verdeeld was over het hele team. Volgens mij was Ella de enige junior die bij ALO 1 de korf wist te vinden maar qua spel hadden de youngsters geen enkele moeite met het niveau. Dissonantje van de dag was dat Sven een kus tegen de kont (van de auto) kreeg bij aankomst die dermate hard was dat er gesleept moest worden. Nooit leuk maar alle inzittenden zijn er zonder kleerscheuren vanaf gekomen. Iedereen ondergebracht bij wat andere auto’s zodat iedereen ook weer thuis kon komen. Komende zondag trappen we het seizoen af in de bosjes van Pex tegen een oude bekende. Phoenix komt op bezoek en ik hoop dat ik met hen kan meerijden zodat ik na de wedstrijd gezellig een wijntje kan nuttigen bij de BBQ. Nu maar hopen dat het een beetje lekker weer is!

Tot zondag!

Rob Siemer

(107)