ALO Selectie

Programma in .ICS formaat

[insert_php] $team = 1;
require(“teamindeling.php”);
[/insert_php] Teambegeleider:

 

Programma in .ICS formaat

[insert_php] $team = 2;
include(“teamindeling.php”);
[/insert_php] Teambegeleider:

[insert_php]

echo ”


Programma ALO 1 komende week”;
$team=1;
// $competitie=”veld”;
$weken=1;
include”programma.php”;
echo “Teambegeleider: “;
echo ”


Programma ALO 2 komende week”;
$team=2;
include”programma.php”;
echo “Teambegeleider: “;
[/insert_php]

Wedstrijd van de gemiste kansen

Wedstrijd van de gemiste kansen

De eerste helft veld zit er ruimschoots op. Afgelopen zaterdag speelden we al de return tegen Revival en dat leek in eerste instantie een “makkie” te worden. Myrthe (2x), Sven en Cas hadden 13 minuten nodig om 5-0 op het scorebord te zetten. Geen vuiltje aan de lucht (letterlijk en figuurlijk) want ook het regenachtige weer maakte tijdens de laatste minuten van ALO 2 plaats voor een flauw najaarszonnetje. ALO 2 dat overigens ruim won van de oude glorie van Rohda. Eerlijkheidshalve werd het verschil pas gemaakt toen Rohda 5 met 7 spelers kwam te staan omdat een dame een kuitblessure opliep. 20-15 is ook eindelijk eens een mooie score. Nou ja toen ALO 1 vijf goals voor kwam, begon de kwelling.

We hebben lang niet de hele wedstrijd op film maar we mogen stellen dat we in ieder geval 9 doorlopers, 3 klein kansen en 4 schoten (erin en er weer uit) gemist hebben in een uur. Dat is op zich best knap. Zou het dan toch komen doordat we afgelopen week de krachttraining hebben overgeslagen? We zullen het nooit weten. Puntje bij paaltje lieten we de ploeg uit Terschuur helemaal terug komen in de wedstrijd. 8 minuten voor rust stond het 7-5. Gelukkig zorgde Casper met zijn tweede goal voor een comfortabele 8-5 ruststand.
Het tweede stuk ontaardde in een soort quasi vervelende maar toch voortdurend spannende strijd. Met het inbrengen van dame 10 kon het eerste aanvalsvak van Revival in ieder geval meer rebounds pakken dan ervoor en was het rendement van onze tegenstander natuurlijk vele malen beter dan dat van ons. Na 12 minuten in de tweede helft gebeurde het onvermijdelijke. Revival kwam langszij en geloofde in meer. ALO 1 verdedigde echter heel geconcentreerd en ging met statisch afvangen over een heer in beide vakken spelen om de grote getallen. Waar Revival gemiddeld een of twee keer schoot in een aanval deden wij dat vier tot vijf keer. Roy met zijn eerste, Soof en Colin zetten ALO weer op winst maar nog steeds wilde Revival niet capituleren en kwam via een strafworp en vrije bal op 1 punt (14-13). Time out: Eindigen met Sven, schiet de eerste bal naar de rebounder toe en ga gelijk achter je schot aan. Door de spanning van die laatste minuut kwam die boodschap niet aan bij Isabel en Roy. Maar zoals zo vaak maakte Roy wel een eind aan een illusie van de bezoekers, volgens mij stond Sven niet eens in de vang. Wij hebben dus heel erg moeizaam gewonnen maar het was wel terecht. (15-13). Komende week meteen spelen in de zaal tijdens de Haagse Korfbal Dagen. U bent welkom in Maasland waar ALO 1 het opneemt tegen Dijkvogels in de Hofstede (21.00 uur).

Rob Siemer

(132)

Wie wil er zonnebrand?

Wie wil er zonnebrand?

Dat is een zinnetje wat je niet vaak hoort rond half oktober in Nederland. Toch was het geen gekke vraag van Marit vlak voor aanvang van de wedstrijd tegen HKC. Nu had ik gisteren een onwaarschijnlijk slechte wedstrijd gezien en het leek er 20 minuten op alsof de geschiedenis zich ging herhalen. Na een kwartier stond er een karige 2-1 op het scorebord en was er van Haagse kant nauwelijks sprake van strijd, vechtlust, duelkracht en het pakken van zoveel mogelijk rebounds.

We hadden nota bene 5 mensen publiek. Die hadden het warm maar werden van het korfbal niet warm of koud. Zo’n 8 minuten voor rust las het scorebord 5-5 en was het time-out-tijd. Het had effect want ALO 1 schakelde over naar vechtmodus en kwam gelijk, voor het eerst deze wedstrijd, op voorsprong door goals van Soof en Roy. In de luttele minuten van de eerste helft scoorden beide teams er lekker op los. ALO deed het net iets beter. Elise, Isabel en Myrthe zorgden voor een comfortabele ruststand van 7-10. Diezelfde Myrthe en Roy zorgden meteen na de thee voor een vijfpunten-gat (7-12) en Casper en Sven voor de laatste keer (9-14). Het siert onze tegenstanders dat ze op wilskracht en strijd terug kwamen in deze partij (13-14). In deze fase miste HKC ook nog twee stippen maar, het moet gezegd, daar zat een hoog Sinterklaasgehalte aan. Isabel knalde 13-15 binnen maar de eindfase ging zijn spannendste fase in omdat HKC weigerde te capituleren (13-14, 14-15 en 15-16). Sven’s derde en Myrthe’s nummer 3 en 4 gooiden de wedstrijd definitief in het slot. Het einde kwam bij 17-20. Gelukkig heeft designated driver Dick en o.g. geen 350 kilometer gereden voor Jan met de korte achternaam. Wat ALO 2 liet liggen in Amsterdam (11-10 tegen Blauw Wit 5) nam ALO 1 samen met reserves Tim en Marit mee terug naar Den Haag. Iedereen bedankt voor de steun! Nog 2 wedstrijden thuis voordat we de zaal in gaan. U bent van harte welkom!

Rob Siemer

(169)

Voor de poorten van de hel

Voor de poorten van de hel

Het was natuurlijk snertweer. De godganse dag was Pluvius aan het zeikregenen en miezeren. Er werd strak verdedigd aan beide zijden waardoor het 10 minuten duurde voordat Casper de score opende met een afstandsschot. Het leek bijna op een kopie van de wedstrijd Sporting West – Swift toen het na een kwartier ook pas 1-1 stond. Er werd best veel geschoten maar onder bepaalde druk konden we ze niet afronden. Goals waren duur in de eerste helft en de scheidsrechter liet een hoop gaan waardoor er ook weinig vrije ballen en stippen vielen. De eerste strafworp van Sporting was in ieder geval een cadeautje. Gelukkig ging die dan ook mis. 5 goals tegen in 30 minuten is natuurlijk dikke prima maar slechts 3 keer scoren is beneden ons peil. Gelukkig ging dat de tweede helft een stuk beter.

Hoewel het wat lichter werd ging het onverminderd door met regenen. Elise en Cas brachten ALO langszij met hun tweede goal. Helaas liep Sporting West in drie minuten tijd weer uit naar 7-5. Opnieuw in de achtervolging dus en dat lukte prima met drie treffers op rij (2x Cas en Sven). Zo kwamen we in de 41e minuut voor de tweede keer deze wedstrijd op voorsprong. Drie minuten later kwamen we er zelfs 2 voor door goals van Myrthe en alweer Casper. In de time-out spraken we af dat dit het moment was om de wedstrijd definitief op slot te gooien. SW dacht daar heel anders over en trok met een paar aanvallen de stand weer gelijk en zelfs verder (11-10). De tactische zet om verdedigend van heer te wisselen op Colin en Casper pakte niet goed uit voor de Westerparkbewoners. Colin van ver en Sven zorgden eerst weer voor een voorsprong maar weer nivelleerde SW met een knap schot van nummer 11. Twee minuten voor tijd was het wederom Colin die ons op winst zette, de spanning was nu echt te snijden en de nattigheid was allang niet interessant meer. De tweede volstrekt onterechte strafworp zorgde voor een gelijk spel. Wij hadden de bal en nog een time-out met nog 20 seconden op de klok. Eindigen met Sven en na een seconden of 10 een korte kans nemen. Als je zoiets afspreekt en het lukt, dan begrijpen jullie vast wel hoe groot de ontlading was toen Roy met een kort schotje de definitieve winst binnen schoot. In de ogen van onze tegenstander misschien frustrerend en onterecht maar in mijn optiek wel verdiend!

Rob Siemer

(134)

“Op weg naar een brede selectie en kampioen worden zou natuurlijk heel leuk zijn”

“Op weg naar een brede selectie en kampioen worden zou natuurlijk heel leuk zijn”

Aldus Casper Kuijpers, al voor het derde jaar trainer van de A1. We vroegen hem naar de ambities van dit seizoen. Maar eerst even terug naar het begin. Ik kan me de allereerste wedstrijd van dit team in de A nog goed herinneren, ze stonden binnen no-time met 10-0 achter, ze hadden geen idee wat hun overkwam. 

“Dat was wel even schrikken ja. Maar met de helft van het team in de B-leeftijd en de rest eerste jaars A, was het ook een heel jong team. En ik heb ze toen gezegd: over 3 jaar zijn jullie verder qua ontwikkeling dan deze tegenstander en gaan jullie net zo makkelijk winnen. Dat bleek ook te gebeuren tijdens de eerste wedstrijd tegen VEO A2 (21-8).

Hoe heb je het aangepakt?

“Drie jaar geleden, toen ik begon als jeugdcoördinator, heb ik een 3-jaren-plan voor de A- en B-jeugd uitgedacht. Het belangrijkste doel daarbij was om de jeugd met zoveel mogelijk plezier te laten korfballen en zoveel mogelijk te doen om het echt gezellig te maken op de club. Uit onderzoek is gebleken dat het sociale aspect voor jongeren de belangrijkste drijfveer is om te blijven sporten, vandaar deze keuze. Het was ook wel nodig om het gezellig te hebben, want gedurende het eerste jaar kregen ze flink wat nederlagen te verwerken. Maar de sfeer was altijd goed, nooit gemopper onderling. Vaak beter dan bij de teams waar we van verloren, haha.”

Dus met de sfeer zit het wel goed. Heb je op korfbaltechnisch vlak nog plannen?

“Ja zeker! In het TC-beleidsplan staat dat we met ALO een stabiele eersteklasser willen zijn. Om dat niveau te bereiken en te behouden, moeten we ervoor zorgen dat er een brede selectie is bij de senioren. Zodat we allemaal ons uiterste best moeten doen voor onze plek. Maar dan moet de A-jeugd natuurlijk wel goed opgeleid worden. Dus heb ik 3 jaar geleden uitgestippeld wat ze per seizoen moeten leren. En we lopen netjes op schema. De intensiteit van de training hebben we dit seizoen stevig opgeschroefd. Tijdens de wedstrijd tegen Madjoe afgelopen zaterdag werd duidelijk dat we daar nu de vruchten van plukken. De eerste 10 minuten waren waardeloos (voortaan geen surprise parties meer op vrijdag plannen A1!) en kwamen ze met 1-3 achter. Maar als team hadden ze meer uithoudingsvermogen zodat ze konden herpakken en keurig de wedstrijd naar zich toe gehaald.”

Het eerste seizoen was overleven, het tweee seizoen draaiden jullie hoog mee. Dit jaar op naar het kampioenschap?

“Ja, dat zou natuurlijk heel leuk zijn, maar zoals gezegd, dat is niet het hoofddoel. Met plezier iedere wedstrijd spelen en persoonlijke ontwikkeling zijn voor de lange termijn toch echt belangrijker. Maar we zijn al wel eerste geworden op het Eibernesttoernooi waar we hebben gewonnen van Eibernest A1 dat in de hoofdklasse speelt, en hebben gelijkgespeeld tegen VEO A1, eveneens hoofdklasse. Dus we maken best een goede kans. Ik zou zeggen, laat iedereen ons lekker vaak komen aanmoedigen, dan kunnen de mensen genieten van een mooi potje korfbal. Aanstaande zaterdag spelen we om 14:00 thuis.”

Astrid

(114)

Spirit zonder punten terug naar Voorthuizen

Spirit zonder punten terug naar Voorthuizen

Een ploeg die vorige jaar met 260 goals voor degradeerde uit de 1e klasse. Lang verhaal kort, een ploeg om rekening mee te houden. Het was al bekend dat de broertjes Schattenberg niet meer binnen de lijnen kwamen voor Spirit. En ten opzichte van vorig jaar waren er zeker 4 mutaties bij de blauw-witten, waaronder 2 spelers van 16 en 17 jaar. Ook een nieuwe trainer bij de bezoekers die ervoor koos om met 5 heren en 5 dames te spelen waardoor Spirit gaandeweg de wedstrijd veel wisselde. In de eerste plaats een heer die gewoon te ziek was om te spelen maar ook een boomlange heer die totaal geen grip had op onze ontketende aanvoerder Cas die er in de eerste helft 5 inpompte. Een van de redenen dat we met 6-1 voor kwamen, maar met enig geluk dat ze er bij Spirit net niet ingingen. Als voorbeeld de allereerste aanval van de wedstrijd waar ALO 4 keer een doelpoging deed en Colin van ver de 5e poging afrondde. Heerlijk om zo een wedstrijd te beginnen. In de eerste helft scoorde driekwart ALO 1 dertien doelpunten en gaven we twee cadeautjes anders had het 13-5 gestaan in plaats van 13-7. Voorwaar geen slecht begin van onze tweede zaterdagwedstrijd tegen de medekoploper.

Hoewel Spirit na de thee het hoogste woord had (het werd vrij snel 13-9) ging ALO gewoon verder met afronden in, bij vlagen, briljante aanvallen en juiste keuzes. Dit resulteerde in een maximale voorsprong van 19-12 na circa 45 minuten spelen waarin speler nummer 7 Myrthe ook een goaltje meepakte. Hoewel Elise zonder doelpunt bleef (ze had genoeg kansen) onderscheidde zij zich vooral in de steunfuncties en verdedigende capaciteit (haar dame had ze volledig in de zak). Ik moet zeggen dat het enige dissonantje van deze wedstrijd was dat we Spirit een groot deel van die voorsprong lieten terugpakken waardoor de uiteindelijke uitslag (21-18) iets minder glans had dan dat we verdienden. Want hoe je het ook wendt of keert, ALO 1 speelde als team een topwedstrijd, niemand uitgezonderd. De toeschouwers/supporters moeten nu 3 weken wachten totdat we weer thuis spelen. Hopelijk staan we er dan nog steeds zonder puntverlies op plek een.

Rob Siemer

(118)