ALO F2: iets teveel Sinterklaas

Ook in dit Sinterklaasweekend mocht de F2 weer aantreden en dit keer tegen een oude bekende. Dunas was weer onze tegenstander, we hadden al twee keer deze ploeg gespeeld en beide keren gewonnen. Natuurlijk bieden prestaties uit het verleden geen garantie voor de toekomst maar toch…

Omdat we nog niet direct de zaal in mochten werd er even bij het bowlen gekeken. Ook een leuke balsport maar die ballen zijn toch wel wat aan de zware kant. Daarom werd er ook maar even warmlooptikkertje gedaan en ondertussen waren de dappere ouders druk bezig om alle schoenen, rokjes, shirtjes en wat al niet meer aan te krijgen. Gelukkig mochten we al snel de zaal in en dan kan de F2 natuurlijk helemaal los. Geef ze een bal en een zaal en ze stormen heerlijk alle kanten op. Dan komt het goed uit dat de coach een stem als een toeter van een stoomboot heeft. Kortom we waren klaar om aan het echte werk te beginnen. Althans bijna… Want Sanne moest even ingrijpen bij de hoogte van de korven. Tja, je kan als coach ook niet alles weten.

Beng, beng, beng dat was het geluid dat goed bij het inschieten paste want de ene na de andere bal ging er in. Althans dan had je natuurlijk met flink kaliber moeten schieten om boven het geluid van het geklets en gegiechel uit te komen. Vreemd genoeg lukt het toch aardig om iedereen voor de bespreking even stil te krijgen, nou ja stil, stiller, laten we het daar op houden 🙂 We spraken af om allemaal te gaan schieten, de hele tijd te verdedigen en dat we goed op elkaar zouden letten. En zeker ook goed op de dames want dat zijn stiekem hele gevaarlijke aanvallers geworden met een goed schot!!

Soms heb je een makkie als coach langs de lijn. Dan loopt alles lekker, je ziet een leuke pot korfbal voor je neus. Je hoeft alleen een beetje op de wissels te letten en voor de rest kun je dan lekker relaxen… Dan ben je geen coach van de F2, althans relaxen lukt niet maar ik heb wel genoten!! Er werd goed samengespeeld, nog beter vrijgelopen en iedereen kreeg kansen en er werd ook nog gescoord. Iedereen had het ook nog eens naar zijn zin en op de tribune ontstonden zelfs wat neigingen tot waven en samenzang…. Het moet toch niet gekker worden met de F2.

Even een dipje in de tweede helft en een vervelend kaboutertje dat een deksel op onze korf had gemaakt kwamen we echter niet meer te boven. Ik weet trouwens niet wie dat kaboutertje bij al die wedstrijden uitnodigt maar laten we daar eens mee stoppen. Helaas verloren maar wel heel veel goede dingen gezien. Een heel goed samenspel en heel veel kansen daardoor. En nog belangrijker, er werd een groot deel van de wedstrijd echt als Tijgers verdedigd.

Nu maar hopen dat iedereen van Sinterklaas een beetje scorend vermogen heeft gekregen in de zak en de supporters een stel ijzeren zenuwen. Heel raar maar voor mij zat alleen een cursus Omgaan met Teleurstellingen in de zak 🙂 Maar eigenlijk had ik die helemaal niet nodig want de toppers van de F2 stellen nooit teleur, ze worden steeds beter en blijven erbij lachen. Dan kan je als coach toch alleen maar trots zijn……..

Groeten, Freek

(33)