ALO F2: schiet, schoot, geschoten

Deze week mocht de F2 zijn eerste uitwedstrijd spelen. Alhoewel uit wel een groot woord is want we mochten tegen Dunas op het Stokroosveld. Er was woensdag weer keihard getraind op vrijlopen, verdedigen, de bal pakken, gooien vangen en natuurlijk op schieten…. Maar daar dadelijk meer over.

Normaal gesproken gaat als de F2 speelt de zon schijnen door alle vrolijkheid die van de kinderen afstraalt. Helaas wilden de regendruppels vandaag ook een beetje van het spel van de F2 genieten. Maar dat maakte helemaal niet uit. Een jasje of vestje aan langs de kant en in het veld gewoon extra hard lopen om warm te worden. Of zoals een aantal spelers gewoon je niks van de weersomstandigheden aantrekken 🙂

Voor de wedstrijd hadden we afgesproken dat we goed gingen verdedigen, durven te schieten en vooral lol zouden maken. Super om te zien dat de reserves steeds fanatieker worden langs te kant en sommige na het allereerste fluitje van de scheids al vragen wanneer ze erin mogen 🙂

Maar goed ik had beloofd meer te vertellen over dat schieten. De afgelopen wedstrijden hadden we al best veel kansen gekregen maar niet altijd durven schieten. Vandaag was dat duidelijk anders. Vanaf minuut 1 kregen we kansen en iedereen durfde te schieten. Sommige schoten raakten de mand, andere net niet en sommige vielen achter de kinderen op de grond. Geeft allemaal niks want wat we kregen deze kansen door goed vrij te lopen en goed over te spelen en heel goed te verdedigen. Soms waren er hele periodes dat Dunas niet aan aanvallen toe kwam door hoe goed de F2 stond te verdedigen.

Kansen krijgen is goed en alleen daardoor ben ik als coach al erg tevreden. Maar stiekem is scoren toch ook best een beetje belangrijk. De F2 had echter last van een kwaal die vele ALO ploegen regelmatig treft, kansen genoeg maar de doelpunten bleven uit. De supporters langs de kant werden toch wel een beetje zenuwachtig, en ook een beetje schor van het juichen voor de kansen. Gelukkig gaf de F2 niet op en na een prachtige aanval werd er dan uiteindelijk gescoord. Wat een opluchting langs de kant en wat in blije gezichten in het veld en wat een enthousiaste wissels. Heel veel kansen en nog meer kansen op kansen want zien dat je een kans hebt is soms nog een beetje lastig (al staan alle volwassene langs de kant te roepen dat je moet schieten 🙂 )

Deze wedstrijd hebben we knap gewonnen door als hele ploeg goed te spelen en ik ben supertrots. Ook de strafworpen gingen weer heel erg goed.

Woensdag gaan we weer keihard trainen om nog beter te worden dan we nu al zijn. En natuurlijk om weer lekker lol te maken en leuk bezig te zijn. Tom, Tyme, Faas, Lieke, Lotte, Aise en Fleur jullie hebben het echt weer geweldig gedaan en ik ben supertrots en we hebben ook weer lekker gelachen. Helemaal top. Ook het publiek weer bedankt, heel leuk om zoveel ouders, opa’s en oma’s en andere supporters te zien!

Groeten, Freek

(90)