ALO 1 nu ook Weihnachtsmeister

Noem me veeleisend maar om je publiek zó lang onnodig in spanning te houden getuigt natuurlijk niet van een overmaat aan efficiëntie. Wel van klantenbinding. Hoe dan ook, van een leien dakje ging het allerminst afgelopen zondag in Ockenburgh, maar dat was ook niet de verwachting, daar is Furore een te geslepen ploeg voor. Deze ploeg uit Assendelft, met de reeds van het veld bekende luchtmacht van bijna 2 meter 10, wist ALO zo te ontregelen dat ze prima bij konden blijven en, sterker nog, een voorsprong konden nemen, waardoor ALO genoodzaakt was in de achtervolging te gaan. Dat lukte gelukkig net voor de rust waardoor ALO met een kleine voorsprong even ontspannen kon genieten van een bakkie thee.

Na rust bleef het wedstrijdbeeld min of meer hetzelfde: Furore ging zeer zorgvuldig met de kansen om en ALO bleef de ene na de andere prima mogelijkheid om zeep helpen. Zelfs uit aanvallen met 6 of 7 kansen werd vaak niet gescoord waardoor het massaal toegestroomde publiek (zelfs ALO D1 was met z’n allen naar coach Casper komen kijken) met hartkloppingen aan de banken genageld zat. Gelukkig creëerde ALO zóveel kansen, dat de bal zo nu en dan wel door de mand moest vallen, maar het gat werd nooit groter dan twee punten, waardoor Furore er fiducie in kon blijven houden. Totdat Roy (aanvankelijk eruit voor Raven, maar toch weer in het veld gekomen nadat Colin, tot op het bot getergd en bijkans gewurgd door zijn tegenstander diezelfde tegenstander de bal ietwat bruusk in de schoot wierp en daardoor op last van de scheidsrechter, die helaas niets van de venijnige Furore-actie (wel op film?) had gezien, vroegtijdig de douche op kon zoeken) anderhalve minuut voor tijd het gat eindelijk vergrootte tot 3 punten en deze keer werd het doelpunt (wederom ALO’s 20e) gewoon geteld, waardoor het intens meelevende publiek eindelijk aan een ontspannen biertje aan de welbekende stamtafel kon gaan denken. En toen ook nog het, later bevestigde, gerucht de ronde deed dat Phoenix weer verloren had (bij DOT met 19-18(!)) was het feest weer compleet.

Tot in het nieuwe jaar kan ALO even op zijn lauweren rusten en genieten van het Weihnachtsmeister-schap, wetende dat er nog niets beslist is, maar dat de eerste klap wel een daalder waard is.

Pim

(221)