Afscheid van de zaal!

Zoals vorige week al beschreven, we konden nog ergens voor spelen. Winnen en alleen tweede worden, 300 doelpunten voor maken en als gevolg van het een, twintig punten noteren. Allemaal gelukt en leuk omdat we het over de hele linie beter hebben gedaan dan vorige jaar toen we Ten Donck en Swift voor ons moesten dulden. ALO reisde dus niet af met het idee dat we nergens meer om speelden. Swift daarentegen wilde in geen geval  hun winning streak onderbreken en gaf gelijk een signaal af door met 4-0 uit de startblokken te schieten. En wakker was iedereen! Onze 4 heren scoorden allemaal een keer toen we vanaf de tiende minuut pas echt met deze wedstrijd begonnen. Nog een keer kwam Swift op voorsprong (5-4) waarna Sven (2x), Casper, Colin en Isabel  even een tussensprint plaatsten (5-9). Swift krabbelde terug na de 6-10 van Elise waardoor we met 9-10 de kleedkamer opzochten. Als intermezzo even het volgende. ALO 3 was zo vriendelijk om Paul, Martijn, Michel en Nienke af te staan na hun wedstrijd tegen Swift3. Martijn achter de camera en Nienke met de administratie. Nu werd wel pijnlijk duidelijk dat de zusjes Huising niet bepaald handig zijn om de score bij te houden want volgens het scoreformulier stonden we dus met 19-0 achter in de rust. Vorige week had Maaike mij ook al opgezadeld met een flinke puzzel.

Thuis speelden wij een dramatische tweede helft toen Swift de verdediging aantrok en met meer duelkracht ons momentum wist te ontnemen. Dit keer bleven wij kalm, speelden in een redelijk hoog tempo en scoorden vaak uit vloeiende aanvallen. Bij de 14-18 van Sven zo’n 10 minuten voor tijd brak het verzet van de kampioen definitief. Dit lieten we niet meer lopen, zeker niet toen Isabel de driehonderste erin knalde. Swift had het laatste woord (16-19) maar wij de punten. Al met al dus toch een leuke afsluiting van het zaalseizoen. Ik zie jullie allemaal weer op de training op 9 april (20.30).

Rob Siemer

(151)