Voer voor psychologen!

Wilden wij nog een rol van betekenis spelen om de bovenste plek na 14 wedstrijden dan moest er gewonnen worden van Movado. De ploeg waar we thuis onze handen vol aan hadden en waar we door de winnende goal van Colin maar nipt van wisten te winnen in de laatste seconden van de wedstrijd.
In de Oranje Wit hal was er slechts sprake van een wedstrijd tot de tiende minuut waar Roy ons voor de eerste en enige keer langszij bracht met een schotje achter de korf (4-4). Vanaf dat moment is ALO 1 geen moment meer in de wedstrijd geweest. Wellicht was het feit dat de reserves 30 minuten lang vast hebben gestaan op de rondweg A10 na een ongeluk wel een voorbode van het povere spel dat we op de vloer toverden. ALO 2, dat het ook al niet redde tegen de routine en het op het randje spelende KZ na een 13-12 achterstand uiteindelijk met 20-14 richting de bosjes van Pex vertrok.

Movado moest winnen, was gretiger in de duels, feller in de reboundduels en meer gefocust op het behalen van een goed resultaat. Statistisch gezien speelden de dames ook onder de maat (vorige keer 7-2 gewonnen van de Movado dames en nu 5-4 verloren). Maar vooral de heren lieten het scorend afweten en dat voelden we gelijk in de ruststand van 11-6. Grossierend in foute passing, 1-schotsaanvallen en op alle fronten falende afronding bracht geen verbetering in het tweede bedrijf. In de rust ben ik voor het eerst dit seizoen uit mijn dak gegaan in de kleedkamer. Iets waar ik zeker niet trots op ben maar in mijn beleving was het echt nodig om bij een aantal spelers de ogen te openen. Waarom ineens totaal anders spelen? Een lieve mevrouw van de tegenpartij zei tijdens een rookpauze na de wedstrijd dat Movado ons goed geanalyseerd had door alle wegtrekballen vanuit de korf eruit te halen. Dat was nou precies wat we niet hebben gedaan.

Na de slechte start van de tweede helft brachten Myrthe en Roy de stand zo’n 20 minuten voor tijd op 14-10. In zaalkorfbal een achterstand die makkelijk om te draaien valt. Echter niet in dit geval, ook niet nadat Marit voor wat rebound in de ploeg kwam voor Soof, die echt haar dag niet had. Met drie spelers die geen enkele treffer noteerden was het bij 17-11 wel gedaan met het verzet van ALO. Het zat er niet in. En de vraag om ergens de vinger op de zere plek te leggen laat ik in dit geval aan echte kenners over. De zaalcompetitie zit erop en we kunnen de resterende wedstrijden gebruiken om wat te experimenteren en ons zelfvertrouwen terug te winnen. Ten Donck heeft het toch voor elkaar gekregen om van Swift te winnen dus zal deze ploeg wel kampioen worden. Voor ons zit een prima tweede plek er nog wel in. Geen prijs maar wel een positie waar we in deze zaalcompetitie aanspraak op willen maken op basis van de zes goede wedstrijden die we tot nu speelden. De eindstand van 24-13 is wat geflatteerd maar de ploeg die het meeste wilde (Movado dus), heeft dat, met een klein beetje hulp, helemaal zelf afgedwongen.

Rob Siemer

(252)