Aardige studentjes

Paal Centraal heeft echt te weinig punten voor wat ze kunnen. Ze maakten het ons behoorlijk moeilijk op de campus van de TU in Delft. We kwamen voor met 1-0 maar daarna was het alle zeilen bijzetten om in het spoor van Paal Centraal te blijven.

Het werd na 15 minuten zelfs 6-3 voordat Roy (2x) en Casper ons weer langszij schoten. Veel lengte bij hun heren zorgde ervoor dat we geen extreem lange aanvallen konden draaien en ook het gebruik van een andere bal zorgde er bij ons voor dat we moeilijk tot afronden kwamen. Geen echt excuus maar we hadden zichtbaar moeite met de flexibiliteit van onze tegenstander. Margot, de dame van Denise en later van Isabel, was echt een plaag en ALO zocht naar de juiste manier om de verdediging van PC kapot te spelen. Na de 8-7 van Paal Centraal konden we eindelijk een klein gaatje slaan in de defensie van de Delftenaren. Isabel, Sven en Casper zorgden vlak voor de thee voor een driepunten gat maar PC had het laatste woord waardoor we de bespreking ingingen met 10-12.

Wat is nu eigenlijk onze succesformule? We raken niet snel in paniek, we vertrouwen op elkaar in de verdediging en we scoren over vrijwel alle schijven. Ook vandaag over 7 van de 8 veldspelers maar ik moet er wel gelijk bij zeggen dat Elise zich zaterdag ontpopte tot een oud Hollandse paaldame en met een onwaarschijnlijk percentage vrijwel alle aanvallende rebounds pakte terwijl Colin en Casper naar hartenlust op de korf konden blijven vuren. Het was allemaal pais en vree en onze opponent kreeg het voor elkaar dat we een beetje gingen mopperen tegen elkaar in de tweede helft. Natuurlijk wel een beetje onze eigen schuld want door een reeks fouten op rij lieten we Paal Centraal terugkomen van 11-13, 12-14 naar 14-14. Hieruit blijkt maar weer dat je echt niet beter gaat spelen wanneer er onenigheid is binnen een vak of de hele ploeg. Maar net als tegen Swift uit gooide iedereen de tegenslag van zich af, rechtte de rug en bracht de focus terug naar het enige doel wat er toe doet! Winnen dus!

Casper, Roy en Sophie braken het verzet van de studenten definitief (14-17) maar dat bleek pas achteraf, er stonden immers nog 14 minuten op de klok. Maar vanaf dat punt ontaardde de wedstrijd in een tactisch steekspel waarbij het alleen maar ging om balbezit en het winnen van aanvallende rebounds. Dichterbij dan 16-18 kwam Paal Centraal niet terwijl Sven met zijn tweede en Denise met haar derde dit treffen definitief op slot gooiden!

Nog even iets over de accommodatie van Paal Centraal. Er is niets mis mee, wat een enorm complex en wat een sportmogelijkheden voor de studenten aldaar, echter, losse palen op een hockeyveld is niet ideaal. De prijzen in de ietwat kille kantine zijn exorbitant. Voorbeeld: Koffie, tosti en broodje gezond (zonder ham) 8.15 euro vind ik vet aan de prijs. Erg onpersoonlijk en kil allemaal. Maar buiten dat zijn we nog steeds ongeslagen en wordt het iedere wedstrijd moeilijker omdat iedereen nu wel doorheeft dat wij de te kloppen ploeg zijn. Flemming, Laurien en Tim, bedankt voor het mee coachen en Dick voor de plaatjes!

(384)