De gouden eikel!

Het klinkt als een soort van scheldwoord maar kennelijk is het een algemeen aanvaard begrip als je herfstkampioen wordt. Het zij zo. ALO 1 heeft alle wedstrijden voor de zaal gewonnen en dat is sowieso een prestatie van formaat. Zeker wanneer je bedenkt dat niet alle wedstrijden van een leien dakje verliepen. Ook afgelopen zondag, op het zonovergoten ALO-complex, was het verre van overtuigend. Althans in de eerste helft. Net als vorige week wilden de goals niet vallen terwijl het opzichtig duidelijk was dat ALO 1 de betere ploeg was. OKV kwam met 0-1 en 2-3 voor maar voor de rest was het eenrichtingsverkeer naar de vijandelijke korf.
Misschien kwam het doordat ALO 2 net daarvoor een beetje ongelukkig verloor van de routine van KZ/Hiltex 4. Ook daar werden er een hoop schoten afgevuurd op de korf maar ze vielen niet. Met rust stonden de reserves nog met 2 goals aan de goede kant van de score maar na rust, ondanks wat goede wissels, konden Martijn c.s. het tij niet keren toen we in de beginfase van de tweede helft tegen een twee-puntengat moesten opboksen.

Terug naar ALO 1, dat aan het einde van de eerste helft eindelijk een gaatje kon slaan in de defensie van OKV. Sophie met haar eerste schot en Elise, die een puike wedstrijd speelde, deden namens de dames een duit in het zakje (3) en de rest kwam uit de handen van een triootje heren (Sven, Casper en Roy). Ruststand 11-9.
In de rust een paar goede afspraken gemaakt en ook de spelers voelden toen al dat we echt de bovenliggende partij waren. Toen Elise en Casper meteen na rust 13-9 op de teller zetten, bleek dat de opmaat tot de uiteindelijke ruime overwinning. Soof (nog een beetje ziekjes) eruit voor Myrthe na een minuut of tien en in een eerder stadium al laten wisselen tegen dame 2 van OKV waren hulpzame middelen waardoor het allemaal wat soepeler liep. Alleen Colin en Casper incasseerden nog een tegentreffer maar voor de rest was het alleen maar ALO dat er na rust gewoon nog 10 goals uitperste op weg naar die gouden eikel.

Na afloop een paar flessen champagne opengetrokken ter ere van dit resultaat. Zoals ik al zei: “We zijn veilig en de doelstelling is gehaald. Zo hoog mogelijk meedraaien en dan maar zien waar het schip strand”. Voordat het zover is, gaan we eerst de HKD spelen tegen Paal Centraal, onze buren uit de Zonnebloemstraat en Dijkvogels en dan 14 wedstrijdjes voor het echie in de zaal. Bijna 21 goals gemiddeld voor maakt ons niet de meest scorende ploeg maar wel de ploeg met de beste verdediging. Over 7 maanden weten we pas of dat het recept is om de tweede klasse te ontstijgen. Het was allemaal heel gezellig na afloop. Fijne herfstvakantie allemaal.

Rob Siemer

(233)